Πρέβεζα : Μαύρη Μέρα Μέσω Της «Λευκής Νύχτας»

 ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ «ΛΕΥΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ»

Συνέλευση συντονισμού εργαζομένων-ανέργων και σωματείων Πρέβεζας

Στις 27 Αυγούστου διοργανώνεται για δεύτερη φορά η «λευκή νύχτα» στην Πρέβεζα. «Τα καταστήματα που θα είναι ανοιχτά όλη τη νύχτα θα πωλούν τα είδη τους με μεγάλες προσφορές, ενώ θα προσφέρονται δωρεάν από τους καταστηματάρχες κεράσματα, γλυκά, ποτά και τοπικά προϊόντα. Γλέντι, κέφι και χορός, καλή διάθεση και μεγάλες ευκαιρίες για ψώνια σε τιμές κόστους…».

Μεγάλες προσφορές, ψώνια, διάθεση, τιμές κόστους… Λες και αυτό που λείπει από την πλειοψηφία των νοικοκυριών και δεν ψωνίζουν είναι ο χρόνος, και όχι τα χρήματα! Λες και το εισόδημά μας δεν ροκανίζεται  καθημερινά από την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ-ΔΝΤ (φόροι και πάλι φόροι, μισθοί και συντάξεις φιλοδώρημα, απίστευτη ανεργία, εντατικοποίηση, απλήρωτη εργασία).

Μια βραδινή βόλτα στους δρόμους της Πρέβεζας είναι πολύ όμορφη από μόνη της! Στις 27 Αυγούστου η βραδινή βόλτα στα πλαίσια της «λευκής νύχτας»  θα είναι διαφορετική από τις άλλες φορές, γιατί εμείς δεν ξεχνάνε ότι οι «λευκές νύχτες»:

• ž -όσο ωραιοποιημένες και αν μας σερβίρονται- είναι μια ακόμη προσπάθεια επιβολής καθεστώτος πλήρως «απελευθερωμένου» ωραρίου, και συνδυάζονται με την επιχειρούμενη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Εντάσσονται στην συνολική επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και εργοδοσία τα τελευταία χρόνια, επιχειρώντας να εντατικοποιήσουν την εκμετάλλευση των εργαζομένων.
• ž -σε όλη τη χώρα αποτελούν το «όχημα» να γενικευθεί το «δικαίωμα» του εργοδότη να απασχολεί τους εργαζόμενους όποτε θέλει, δίχως ωράριο, δίχως δικαιώματα/αξιοπρέπεια, και μάλιστα στο όνομα του «τουρισμού», της «ανάπτυξης» για την πόλη! Λες και αυτοί οι εργαζόμενοι δεν είναι κάτοικοι της ίδιας πόλης! Μετατρέπονται σε εργαζόμενους που δεν τους αναγνωρίζεται η ανάγκη για ξεκούραση, για ελεύθερο χρόνο που αντιμετωπίζονται ως εργαλεία για την αύξηση της κερδοφορίας των εργοδοτών.
• ž-εντάσσονται στην πολιτική της κατάργησης κάθε εργασιακού δικαιώματος. Κατάργησης 8ώρου, κυριακάτικης αργίας, με ταυτόχρονη μείωση μισθών σε επίπεδα πείνας. Όλα για «το καλό και την ανάδειξη της πόλης» (βλ. τις τσέπες και τους τραπεζικούς λογαριασμούς συγκεκριμένων εργοδοτών)!  (Είναι οι ίδιες ολέθριες αλλαγές στα εργασιακά που σχεδιάζονται από κυβέρνηση – ΔΝΤ και ΕΕ για το φθινόπωρο που μας έρχεται).
• ž-δεν θίγουν τα εργασιακά δικαιώματα μόνο των εμποροϋπαλλήλων αλλά και τα δικαιώματα των μικροεμπόρων που διαφωνούν αλλά ανοίγουν. Ταυτόχρονα όλοι εμείς που θα κάνουμε τη βόλτα μας, υποστηρίζουμε ακούσια την κατάργηση της όποιας προστασίας έχει απομείνει και στις δικές μας εργασιακές σχέσεις. Δίνουμε το ελεύθερο στην ασυδοσία του κράτους και του εργοδότη ενάντια στα δικά μας εργασιακά δικαιώματα. Η «συνταγή» είναι πολύ απλή: δηλαδή, εργοδοσία, κράτος και κεφάλαιο θίγουν πρώτα συγκεκριμένες ομάδες εργαζομένων, προσπαθώντας να αποσπάσουν την υποστήριξη (ή την ευμενή ουδετερότητα) εμάς, των υπολοίπων, και όταν το καταφέρουν, επιτίθενται ανενόχλητοι και στους υπόλοιπους!

Δεν μας αρμόζει να κάνουμε τα στραβά μάτια μπροστά στους συναδέλφους που θίγονται τώρα, με αφορμή τη «λευκή νύχτα».

«…δεκάδες βεγγαλικά και αναμμένα φαναράκια… φαντασμαγορική έναρξη των εκδηλώσεων… διάφορα πολιτιστικά και καλλιτεχνικά  δρώμενα. Μουσικά και χορευτικά σχήματα, θέατρο δρόμου, χάλκινα, ξυλοπόδαροι, κλόουν, ταχυδακτυλουργός, παράσταση καραγκιόζη και άλλα που θα εξελίσσονται στην πλατεία Ανδρούτσου, στο ιστορικό κέντρο της πόλης και στην παραλία, δίνοντας χρώματα και ήχους σε αυτή την ξεχωριστή νύχτα».

Πω, πω πολιτισμός! Μήπως τελικά είμαστε άδικοι και βρίσκουμε παντού τα αρνητικά; Μήπως δεν αφήνουμε τον κόσμο να διασκεδάσει;

Από πότε ο πολιτισμός ταυτίζεται με την αύξηση της κερδοφορίας των εργοδοτών; Από πότε είναι διασκέδαση η  δήθεν «ευκαιρία» να αποκτήσουμε «σε τιμές κόστους» αυτά που μας στέρησαν στο όνομα της πληρωμής ενός χρέους που δεν δημιούργησε ο λαός αλλά καλείται να το ξεπληρώσει;
Πολιτιστικά και καλλιτεχνικά δρώμενα σε διάφορα σημεία του κέντρου συνθέτουν ένα πανηγύρι που δημιουργεί την ψευδαίσθηση στους μεν επισκέπτες ότι έτσι, «γνωρίζουν την ομορφιά της πόλης» στους δε ντόπιους ότι έτσι, «ζούμε την πόλη μας»!

Από πότε η πόλη της Πρέβεζας ταυτίζεται μόνο με το ιστορικό της κέντρο;

Από πότε το ιστορικό κέντρο μιας πόλης είναι μόνο τα μαγαζιά του και όλα πρέπει να υποτάσσονται στο εμπορικό τους συμφέρον;

Όλοι οι «φορείς» και οι «υπεύθυνοι» παραδέχονται ότι σκουπίδια δεν πρέπει να υπάρχουν στην πόλη μας αλλά πρώτα θα φροντίσουν το κέντρο, τη βιτρίνα, την τουριστική κίνηση∙ οι γειτονιές, οι παραλίες, τα πάρκα έπονται (άσε που σε αυτά τα μη κεντρικά μέρη συχνάζουν μετανάστες, περιθωριακοί, ακούλτουροι που και να τους καθαρίσεις το χώρο αυτοί θα τον ξαναβρομίσουν!)
Ιστορικό κέντρο «καθαρό» από αφισοκολλήσεις κυρίως πολιτικού περιεχομένου (για εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα θα μιλάμε τώρα; Και μετά άντε να κρατήσεις σκλάβο τον εργαζόμενο/η να δουλεύει ανασφάλιστος, τρέχοντας, οποιαδήποτε ώρα και στιγμή τον χρειαστείς!).
Αλήθεια, το να «γνωρίσουμε» και  το «να ζούμε τις ομορφιές της πόλης μας» σημαίνει να καταναλώνουμε από καλλιτέχνες, σουβλάκια μέχρι μπλουζάκια μισοτιμής;  Σημαίνει να θεωρούμε το δημόσιο χώρο, ως πεδίο συνάντησής μας με τα εμπορεύματα;
Αλήθεια, τι γίνεται με τις μικρές επιχειρήσεις εκτός ιστορικού κέντρου αλλά και εντός ιστορικού κέντρου; Πόσες έκλεισαν; Πόσες θα κλείσουν; Όπως στις μεγάλες πόλεις οι «λευκές νύχτες» ευνοούν κυρίως τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα και  ορισμένους εμπόρους που υλοποιούν τη κυρίαρχη πολιτική , ανάλογη «ταξικότητα» υπάρχει και στις μικρές πόλεις.
Αρνούμαστε τις  θλιβερές γιορτές των διοργανωτών, τις «μαγικές νύχτες» τους και τις γυαλιστερές βιτρίνες που θέλουν να μας πνίξουν στη χαζοχαρούμενη ανεμελιά της κατανάλωσης για να μην βλέπουμε την ανεργία, την εξαθλίωση και την εργασιακή καταπίεση που απλώνεται γύρω μας.

Οφείλουμε πραγματικά να μη συναινέσουμε στην παραπέρα ισοπέδωση κάθε εργασιακού δικαιώματος που επιβλήθηκε με τους αγώνες των εργαζομένων, με θυσίες και αίμα. Οφείλουμε να μην υπακούσουμε σε «πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης φορέων» με προφανή ιδιοτελή κίνητρα!

Η εναντίωση και ο αγώνας ενάντια σε «πρωτοβουλίες» τύπου «λευκής νύχτας» είναι απαραίτητα για να μην μαυρίσουν και άλλο οι μέρες που ζούμε.
Συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για την ανατροπή της μίζερης πραγματικότητας, της μοιρολατρίας που θέλουν να επιβάλλουν στο λαό η  συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η Ε.Ε και το ΔΝΤ.

ΝΑ ΣΚΕΦΟΥΜΕ ΩΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ/ΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ/ΙΣΣΕΣ
ΜΗΝ ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΟΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

Οι μοναδικές λευκές νύχτες που δεχόμαστε ολόψυχα να απολαύσουμε
είναι αυτές του χειμώνα, αν και όταν πέσει χιόνι στη Πρέβεζα!

Συνέλευση συντονισμού εργαζομένων-ανέργων και σωματείων Πρέβεζας