Πώς να νιώθεις όταν το αφεντικό σου λέει ότι «χρειάζεται να βάλετε πλάτη γιατί είμαστε οικογένεια», και βλέπεις να κινείται με το πολυτελές του αυτοκίνητο, ενώ εσύ, που έχεις παράξει αυτό τον πλούτο, καταναλώνεσαι στην καθημερινή πάλη να βάλεις κάτι στο τραπέζι της οικογένειάς σου και να ζεσταθείς; Και τα .... «ετεροθαλή σου αδέλφια», να λένε πως «ο πατέρας μας έχει παλιές αντιλήψεις και θέλει να πληρώνει τους εργαζόμενους»; Κρίμα, κρίμα! Η επαναφορά της σκλαβιάς δεν έχει έρθει ακόμα, να δουλεύεις χωρίς να πληρώνεσαι, γιατί ανήκεις στο αφεντικό!!
Και στρέφεσαι να ζητήσεις βοήθεια στο υπουργείο Εργασίας, να εκφράσεις την αγανάκτησή σου και να διεκδικείς το δικαίωμα σου να μην περάσει ο εργασιακός μεσαίωνας, και δεν σε αφήνουν ούτε να ακουστείς! Γιατί βλέπεις, το υπουργείο Εργασίας, είναι υπουργείο της Εργοδοσίας! Ακούς την κλάψα του εργοδότη σε κάθε τόνο, η δική σου η φωνή, όμως δεν ακούγεται! Το υπουργείο κουνάει με κατανόηση το κεφάλι και αποφαίνεται ότι μάλλον οι τρεις μέρες εργασίας το μήνα είναι ακραίο μέτρο! Να τις κάνουμε μήπως τέσσερις;
Η οργή και η απογοήτευση ξεχειλίζουν! Δεν σε καλύπτουν, ούτε τριμερείς, ούτε δικηγορικές διαμεσολαβήσεις ούτε «φιλικά» χτυπήματα στην πλάτη! Θέλεις να βγάλεις κραυγή αγανάκτησης να σε ακούσει όλη η Αθήνα! ΕΧΩ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!! Και επειδή όλοι εσείς οι χαρτογιακάδες δεν το καταλαβαίνετε, εγώ θα συνεχίσω με όλη μου τη δύναμη να το παλεύω! Σε αυτό το δρόμο, βρίσκω και φίλους! Και θα βρω κι άλλους, όσο η φωτιά του αγώνα μου παραμένει ζωντανή! Γι’ αυτό κάνω ο,τι περνάει από το χέρι μου να την κρατήσω ζωντανή, Γιατί δεν έχω άλλο δρόμο! Γιατί σε αυτό το δρόμο, έμαθα πολλά. Κυρίως έμαθα ποιοι είναι οι φίλοι μου και ποιοι οι εχθροί μου! Κι ακόμα μαθαίνω...
Σε πολύ ζοφερούς καιρούς, ο αγώνας των εργατών της ΣΚΟΤ, μας δείχνει το δρόμο! «Καθαρίζει» για μας! Η αλληλεγγύη και συμπαράσταση όλων μας είναι απαραίτητη για τη συνέχιση αυτού του δίκαιου αγώνα! Βρεθήκαμε στο πλάι τους και θα συνεχίσουμε, μέχρι να δικαιωθεί.
Ο.Σ.
Πηγή : antigeitonies
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου