Η ΕΣΕ Ιωαννίνων μαζί με αλληλέγγυους και αλληλέγγυες απέκλεισε την Παρασκευή 03/02 στις 21:00 το βράδυ το μπεργκεράδικο «FAT ANGUS» και όπως αναφέρει σχετικά στην ανακοίνωση της: Αποκλείστηκε σήμερα 3/2, στις 21:00 το βράδυ, από αλληλέγγυους/ες και την ΕΣΕ Ιωαννίνων, το μπεργκεράδικο «FAT ANGUS», που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αβέρωφ και Ανεξαρτησίας, στο κέντρο της αγοράς. Η εργοδοσία αρνείται να καταβάλλει δεδουλευμένα (από το καλοκαίρι), δώρα Πάσχα κι επιδόματα αδείας(του 2016)σε δυο απολυμένους εργαζόμενους ντιλιβεράδες. Τα χρωστούμενα είναι 550 ευρώ στον καθένα. Ο αποκλεισμός διήρκησε 1 ώρα, ενώ μοιράζονταν κείμενα και φωνάζονταν συνθήματα συνεχώς. Μπορεί η υπόθεση να οδεύει προς τα δικαστήρια, αλλά οι εργαζόμενοι/ες γνωρίζουμε καλά ότι οι αγώνες, οι διεκδικήσεις και η αξιοπρέπεια κερδίζονται πρωτίστως στους δρόμους. Δεν ξεχνάμε, δεν εφησυχαζόμαστε. Ο ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός είναι ο εφιάλτης αφεντικών και κράτους. ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ. Δείτε αναλυτικά: ΕΔΩ και ΕΔΩ.
Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 2 Φλεβάρη, ταξική πορεία στην Καμάρα στην Θεσσαλονίκη την οποία καλούσαν, η Συνέλευση ταξικής αλληλεγγύης, το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας (ΣΣΜ), το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ), το σωματείο εργαζομένων στην ΒΙΟΜΕ, η Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης & Στήριξης του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη) και η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Θεσσαλονίκης (ΕΣΕ).
Στο κείμενο-κάλεσμα για την ταξική πορεία στην Καμάρα, το Σωματείο Εργαζομένων στην ΒΙΟΜΕ και της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης & Στήριξης του αγώνα των εργατών της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής (Θεσσαλονίκη) ανέφερε τα εξής: Είναι έτσι τα πράγματα που πολλοί το θεωρούν δεδομένο. Πως το μεγαλύτερο κριτήριο στην εργασία είναι η παραγωγικότητα και το κέρδος. Με κάθε κόστος και πρωτίστως με λιγότερο κόστος όσον αφορά τους ίδιους τους ανθρώπους της παραγωγής, τους ίδιους τους εργαζόμενους. Είναι έτσι τα πράγματα που αρκετοί θεωρούν «λογικό» πως μια επιχείρηση, ένα αφεντικό, πρέπει να πιέζει τους εργαζόμενους του όλο και περισσότερο για να αντεπεξέλθει η επιχείρηση, δηλαδή το αφεντικό, στον σκληρό ανταγωνισμό με τις άλλες επιχειρήσεις του κλάδου. Κι είναι έτσι τα πράγματα που κάποιοι θεωρούν «λογικό», γιατί όχι και «αναγκαίο», να μετράμε θύματα σε αυτήν την «λογική» του ανταγωνισμού, της παραγωγικότητας, του κέρδους των αφεντικών. Κι εκεί που η «λογική» τους δολοφονεί, εκεί πρέπει επιτέλους να σηκώσουμε ανάστημα και πούμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους. Πως, εύκολα, στέλνουν τους εργάτες σε φούρνους χωρίς πυρασφάλεια, σε εργοστάσια χωρίς στατικότητα, σε μεταφορές με οχήματα της κακιάς ώρας αφού γνωρίζουν πως ακόμη κι αν έρθει η προμελετημένη «κακιά στιγμή» τότε το κράτος, εύκολα, θα τους αθωώσει, ανεξαρτήτως ποιος είναι στην κυβέρνηση. Όπως δεν πλήρωσε κανείς τους εκατοντάδες νεκρούς εργάτες της Ολυμπιάδας τους πριν 13 χρόνια, έτσι και τώρα δεν πληρώνει κανείς για τους νεκρούς της τάξης μας τα τελευταία χρόνια. Από την πρώτη στιγμή οι εργαζόμενοι και οι αλληλέγγυοι/ες στη ΒΙΟΜΕ. Το είπαμε καθαρά. Δεν χρειαζόμαστε αφεντικά και διευθυντές να οργανώσουμε την παραγωγή και τα εργοστάσια. Μπορούμε εμείς για εμάς, τις οικογένειες μας και τις ανάγκες της κοινωνίας πάνω απ’ όλα. Έτσι δεν σταματήσαμε να φωνάζουμε για την κοινωνία συνολικά, πως είναι παράσιτα τ’ αφεντικά, οι διευθυντές και οι αξιωματούχοι, πως τρώνε από τον ιδρώτα μας, τη σάρκα και το αίμα μας. Πως κανέναν ρόλο δεν έχουν σε μια κοινωνία ισοτιμίας και αλληλεγγύης. Έτσι και τώρα, στην διαδήλωση που διοργανώνουν τα σωματεία βάσης της πόλης μας, συμμετέχουμε για να διαδηλώσουμε ενάντια στα εγκλήματα που βαφτίζουν «εργατικά ατυχήματα», προτείνοντας στην τάξη μας και για ολόκληρη την κοινωνία το πάγιο πρόταγμα μας: Καταλήψεις στα μέσα παραγωγής, αυτοδιαχείριση και αυτοδιεύθυνση όλης της κοινωνίας προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνικής πλειοψηφίας, με σεβασμό στην υγεία και στη ζωή μας, με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη. Η αφίσα ΕΔΩ
Οι κυβερνήσεις πέφτουν μα οι αγώνες μένουν! Με αυτό τον τρόπο ξεκινά το κείμενο των εργαζόμενων για τα τέσσερα χρόνια αυτοδιαχείρισης στην ΒΙΟΜΕ. Το κείμενο αναφέρει: Πέρασαν πεντέμισι χρόνια από την εγκατάλειψη του εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ από τους ιδιοκτήτες και της άμεσης αγωνιστικής αντίδρασης από εμάς τους εργαζόμενους, με την κατάληψη των εγκαταστάσεων και την επταήμερη / εικοσιτετράωρη περιφρούρηση, για να εξασφαλίσουμε την ύπαρξη του εργοστασίου και σε δεύτερο χρόνο την λειτουργία του με μια άλλη φιλοσοφία προς όφελος των εργαζομένων και όχι των αφεντικών. Από την στιγμή που αυτή η φιλοσοφία άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά και να μην είναι μόνο λόγια γραμμένα σε ένα χαρτί πέρασαν τέσσερα χρόνια. Τέσσερα χρόνια διαρκούς αγώνα για την νομιμοποίηση της λειτουργίας του εργοστασίου, τέσσερα χρόνια διαρκούς αγώνα για την χειραφέτηση των εργαζομένων που συμμετέχουν αλλά και του συνόλου της εργατικής τάξης, μέσα από τα προστάγματα που βγάζουμε εργαζόμενοι και αλληλέγγυοι όπου συναποφασίζουμε για την πορεία του αγώνα, τέσσερα χρόνια προσπάθειας για να αποδείξουμε πως εμείς μπορούμε και μάλιστα καλύτερα από αυτούς! Μια τετραετία ολόκληρη, όσο κρατεί θεωρητικά μια εκλεγμένη κυβέρνηση του ελληνικού κοινοβουλίου. Αν και εδώ πρέπει να πούμε πως από την αρχή του αγώνα μέχρι και σήμερα εμείς έχουμε δει έξι διαφορετικές κυβερνήσεις. Και αυτό είναι ακόμα μια απόδειξη πως εμείς οι εργάτες τα καταφέρνουμε καλύτερα όταν βάζουμε στόχους ακόμα και από τους κυβερνόντες. Τους κυβερνόντες αυτούς που κατέχουν την εξουσία και αποφασίζουν για το καλό μας, το καλό του συνόλου! Αυτούς που όταν είναι έξω από τα κέντρα των αποφάσεων λένε πως το δίκιο είναι με το μέρος μας και όταν χρειαστεί να πάρουν αποφάσεις δεν έχουν απαντήσεις. Για αυτό απαντάμε εμείς και απαιτούμε: άμεση απρόσκοπτη νόμιμη λειτουργία του εργοστασίου της ΒΙΟΜΕ, με εξαίρεση των οικοπέδων που πατάει πάνω το εργοστάσιο και την παραχώρηση στην συνεργατική εργαζομένων για την διατήρηση των θέσεων εργασίας. Ειδικά το οικόπεδο και τα κτίριο που έχει εξαιρεθεί από τον πλειστηριασμό να αποδοθεί τάχιστα με σκοπό την άμεση αδειοδότηση παραγωγής των φυσικών και οικολογικών προϊόντων, στο χώρο του εργοστάσιου. Και φυσικά την διευκόλυνση της έναρξης της προηγούμενης παραγωγής για την δημιουργία και νέων θέσεων εργασίας. Και αυτό να ισχύει για το σύνολο των εγκαταλειμμένων εργοστασίων όπου οι εργαζόμενοι θέλουν να τα λειτουργήσουν. Ας βάλουμε το λιθαράκι μας όλοι μαζί συναγωνιστές, εργάτες και αλληλέγγυοι να ξανανάψουμε τα φουγάρα των εργοστασίων, να ξαναπάρουν μπρος οι μηχανές να νιώσουμε των ιδρώτα στο μέτωπο μας και να θρέψουμε τις οικογένειες μας με το μεροκάματο. Που αυτή την φορά όμως θα έχει μια βασική διαφορά, θα είναι μεροκάματο ελευθερίας και όχι της σκλαβιάς! Μεροκάματο που θα σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον!
Μόνιμη & σταθερή δουλειά για όλους-επίδομα ανεργίας για όλους του ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, δωρεάν μετακίνηση των ανέργων σε όλα τα ΜΜΜ-προσμέτρηση του χρόνου ανεργίας στα συντάξιμα έτη -& να μην βγει κανένα σπίτι ανέργου στο σφυρί, είναι τα πάγια αιτήματα της συλλογικότητας <<ΕΝΕΡΓΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ>>. Σε νεότερη ανακοίνωση εκτός από τα προαναφερθέντα η συλλογικότητα αναφέρει τα εξής: Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια βρισκόμαστε εν μέσω βαρυχειμωνιάς (κυριολεκτικά και μεταφορικά) και παρακολουθούμε το ίδιο σκηνικό έντασης μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών που δήθεν διαπραγματεύονται αλλά στο τέλος πάντα συμφωνούν σε νέα επώδυνα μέτρα για τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους. Η φτώχεια, η ανέχεια, η αδυναμία εύρεσης εργασίας, η έλλειψη ακόμα και των αναγκαίων για την επιβίωση είναι η εφιαλτική καθημερινότητα για όλους εμάς τους ανέργους και δεν αντιμετωπίζεται με κούφια λόγια και υποσχέσεις από τους κυβερνώντες. Από την προηγούμενη συνέλευση μας (αρχές Δεκέμβρη) μέχρι σήμερα διοργανώσαμε μια μαζική παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο εργασίας για το θέμα του εισιτηρίου, συνεχίσαμε τις προσπάθειες για τον συντονισμό συλλογικοτήτων ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων, αναδείξαμε και καταδικάσαμε την κατάπτυστη απόφαση του ΔΣ του ΟΑΕΔ για το «ποινολόγιο» στους ανέργους, στηρίξαμε έμπρακτα πρωτοβουλίες απλήρωτων συναδέλφων (πάρκο «Φρόλι», κλινική «Νέον Αθήναιον»), βρεθήκαμε με άλλους συναδέλφους έξω από τα καταστήματα του ΟΑΕΔ. Η εμπειρία που αποκομίσαμε από την δράση μας όλο το τελευταίο διάστημα μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως τα προβλήματα δεν λύνονται με ευχές ούτε με παρακάλια. Σε μια περίοδο που όχι μόνο οι συνθήκες ζωής μας δεν καλυτερεύουν αλλά ακόμα και τα στοιχειώδη κεκτημένα δικαιώματα μας αμφισβητούνται (όπως το δικαίωμα στη δωρεάν μετακίνηση με τα ΜΜΜ), ο μόνος δρόμος είναι ο μαζικός ανυποχώρητος αγώνας. Η οργάνωση, η ενότητα και η αλληλεγγύη μεταξύ των ανέργων είναι απαραίτητα συστατικά για να βγούμε στο προσκήνιο, να πάρουμε την κατάσταση στα χεριά μας, να διεκδικήσουμε λύσεις στα οξυμένα προβλήματα. Καλούμε όλους τους ανέργους να συμμετέχουν στη συνέλευση, να έρθουν σε επαφή μαζί μας, να βρεθούμε, να συζητήσουμε, να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στην εργασία.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Ευελπίδων για την υπόθεση συναδέλφου στο μαγαζί hot hot burger πραγματοποίησε το Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού (ΣΣΜ) στις 3/2. Πληροφορίες για τον αγώνα ΕΔΩ. Θα ακολουθήσει νεότερη ενημέρωση μετά την εκδίκαση της υπόθεσης.
Δύο ακόμα παραλίγο εργοδοτικές δολοφονίες συνέβησαν την προηγούμενη εβδομάδα. Ένας 34χρονος ναυτεργάτης, μέλος του πληρώματος του πλοίου «ΣΕΡΕΝΙΤΥ»τραυματίστηκε στον αριστερό του ώμο ύστερα από πτώση του στο κατάστρωμα, την Δευτέρα 30 Γενάρη. Το πλοίο βρισκόταν ελλιμενισμένο στην ναυπηγοεπισκευαστική βάση του Περάματος, όταν συνέβη το «ατύχημα». Ο εργάτης μεταφέρθηκε στο «Θριάσιο» Γενικό Νοσοκομείο Ελευσίνας απ’ όπου πήρε εξιτήριο καθώς η κατάσταση της υγείας του δεν ενέπνεε ανησυχία.
Η δεύτερη σημειώθηκε την Τρίτη 31 Γενάρη στο Δήμο Βύρωνα, όταν ένας ηλεκτρολόγος στο Δημοτικό Νεκροταφείο, στην προσπάθειά του να επισκευάσει πίνακα της ΔΕΗ, χτυπήθηκε στο πρόσωπο από ισχυρή λάμψη (λόγω βραχυκυκλώματος) με αποτέλεσμα να υποστεί έγκαυμα και μικρές βλάβες στα μάτια του. Και οι δύο την περιπτώσεις που προαναφέρονται είναι απότοκες της ανυπαρξίας μέτρων ασφαλείας, της εντατικοποίησης της εργασίας και της έλλειψη προσωπικού.
Με κινητοποιήσεις στα υπουργεία Εσωτερικών και Διοικητικής Μεταρρύθμισης, την Τρίτη 31 Γενάρη, συνέχισαν τον αγώνα τους οι συμβασιούχοι στους Δήμους Κορίνθου και Αιγίου, διεκδικώντας την παράταση των συμβάσεών τους, να μην γίνει καμία απόλυση και να έχουν μόνιμη σταθερή δουλειά όλοι τους.
Αποχή από την εργασία την εργασία τους πραγματοποίησαν την τελευταία εβδομάδα οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα, στον Δήμο Ζωγράφου, απαιτώντας να τους παρέχει μέσα ατομικής προστασίας τα οποία δεν τους έχουν παρασχεθεί από το 2009, βάζοντας σε καθημερινό κίνδυνο την υγεία τους.
Παράσταση διαμαρτυρίας ενάντια στις απολύσεις στο κατάστημα της επιχείρησης «Κωτσόβολος» στη Λαμία έκαναν οι εργαζόμενοι και το συνδικάτο εμποροϋπαλλήλων Φθιώτιδας. Οι τρεις απολύσεις έγιναν την Τετάρτη 25/1 και αφορούσαν πωλητές που δούλευαν για περισσότερα από δέκα χρόνια στην εταιρεία.
Σε στάσεις εργασίας προχώρησαν την Τρίτη 31 Γενάρη οι εργαζόμενοι στη «ΝΟΚΙΑ» και την Τετάρτη 1 Φλεβάρη οι εργαζόμενοι στη «CYTA Hellas». Συγκεκριμένα, το Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia προχώρησε σε στάση Εργασίας 2μμ-4μμ την Τρίτη 31/1/17,το Σωματείο Εργαζομένων Cyta Hellas: προχώρησε σε στάση Εργασίας 3μμ-5μμ την Τετάρτη 1/2/17και το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στη Wind σε 24ωρη απεργία την Πέμπτη 2/2/17 & συγκέντρωση στα κτίρια της Wind.
Στηρίζουμε τις στάσεις εργασίας σε Nokia (31/1) και Cyta Hellas (1/2) και την απεργία στη Wind (2/2), αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ(ΣΥΒΧΨΑ). Η ανακοίνωση του ΣΥΒΧΨΑ έχει ως εξής: Στηρίζουμε τις στάσεις εργασίας σε Nokia (31/1) και Cyta Hellas (1/2) και την απεργία στη Wind (2/2) Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής στηρίζουμε τις συντονισμένες κινητοποιήσεις (στάσεις εργασίας & απεργία) που πραγματοποιούν οι συνάδελφοί και οι συναδέλφισσες μας με τα επιχειρησιακά σωματεία τους στη Nokia, τη Cyta Hellas και τη Wind, στο πλαίσιο του αγώνα τους για την υπογραφή επιχειρησιακών συλλογικών συμβάσεων με βάση τις ανάγκες μας κι ενάντια στα αντεργατικά μέτρα, στις απολύσεις και τους εξαναγκασμούς σε παραίτηση, στις κάθε είδους ελαστικές και δουλικές σχέσεις εργασίας, στην εντατικοποίηση και τις εργολαβίες. Η κοινή δράση των σωματείων αυτών μέσα και από τη συμμετοχή τους -από κοινού και με άλλα σωματεία- στο Συντονισμό Σωματείων και Εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία, σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στην προσπάθειά μας να ισχυροποιήσουμε τις μάχες μας απέναντι σε όλους όσοι ενορχηστρώνουν και υλοποιούν την ολοένα και οξυνόμενη επίθεση στα εργατικά μας δικαιώματα και συμφέροντα, στη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Αποτελεί παράλληλα ένα απτό παράδειγμα για το πώς μπορούμε να ισχυροποιούμε τη συλλογική δύναμή μας και να παλεύουμε -με όπλο μας την αλληλεγγύη και την ενότητα στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων μας– απέναντι στους εργοδότες μας, οι οποίοι, παρά τους όποιους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς τους, πάντοτε συσπειρώνονται, προκειμένου να αυξήσουν την κερδοφορία τους, να μειώσουν το εργατικό κόστος, εντείνοντας έτσι την εκμετάλλευσή μας. Τέλος, κάθε μάχη που δίνεται (και κάθε τι που κερδίζεται) σε ένα χώρο δουλειάς ή σε έναν εργασιακό κλάδο, αποτελεί μάχη (και κατάκτηση) για όλο το εργατικό κίνημα. Σε αυτό το πλαίσιο περί σύνδεσης των ταξικών-κοινωνικών αγώνων εντάσσουμε ως Σύλλογος και τη δική μας δράση για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με τους δικούς μας όρους, για να δώσουμε επιτέλους ένα τέλος στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας και για να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται-εφαρμόζονται καθώς και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία. Άλλωστε, και σε μια σειρά από μάχες που δίνουμε και στον κλάδο μας έχουμε κι εμείς δεχθεί την έμπρακτη στήριξη αυτών των εργατικών σωματείων και των μελών τους. Αλληλεγγύη στον αγώνα των συναδέλφων μας στη Nokia, τη Cyta Hellas και τη Wind. Να συνδέσουμε τις αντιστάσεις μας μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας.
Στάση εργασίας την Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου και συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στην 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης έκαναν οι εργαζόμενοι στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Απαιτούν σταθερή και μόνιμη δουλειά με πλήρη ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα και άμεση εξόφληση των δεδουλευμένων, για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου με ελαστικές σχέσεις εργασίας στην καθαριότητα, σίτιση, πλυντήρια, γιατρούς, νοσηλευτές, διοικητικούς υπαλλήλους και τους εργαζόμενους στην τεχνική υπηρεσία. Απαιτούν επίσης να χορηγηθεί άδεια μητρότητας σε εργαζόμενη καθαρίστρια του ΠΑΓΝΗ, της οποίας το αίτημά της για 6μηνη άδεια απορρίφθηκε τόσο από τη Διοίκηση του ΠΑΓΝΗ όσο και από τον ΟΑΕΔ, με την αιτιολογία ότι δεν προβλέπεται από τη σύμβαση. ΣΧΕΤΙΚΑ.
Παράσταση διαμαρτυρίας την Τρίτη 31/1για τους εργολαβικούς και επικουρικούς εργαζόμενους ,πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός». Αίτημα τους: να μην απολυθεί κανείς να μονιμοποιηθούν οι εργαζόμενοι με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, να γίνουν επιπλέον προσλήψεις σύμφωνα με τις ανάγκες του νοσοκομείου, καθώς και μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους με πλήρη δικαιώματα. Επιπροσθέτως, την Τετάρτη 1η Φλεβάρη, ημέρα πανελλαδικής στάσης εργασίας της ΠΟΕΔΗΝ το Σωματείο Εργαζομένων στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» προχώρησε σε κινητοποίηση έξω από το νοσοκομείο «Γεννηματάς» και στη συνέχεια στην 1η ΥΠΕ.
Την άμεση ανάκληση της απόλυσης δύο εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ, που εργάζονταν με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών στη Μονάδα του Αγίου Στεφάνου Πατρών και απολύθηκαν ένα μήνα πριν τη λήξη της σύμβασης, απαιτούν οι εργαζόμενοι στον Οργανισμό. Απαιτούν επίσης μόνιμη σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζομένους.
Συγκέντρωση την Δευτέρα 30/1, πραγματοποίησαν οι απολυμένοι συμβασιούχοι του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) Κεντρικής Μακεδονίας, διεκδικώντας μόνιμη και σταθερή δουλειά. Εξακολούθως συγκεντρώθηκαν στα δικαστήρια καθώς εκδικαζόταν τα ασφαλιστικά μέτρα που έχουν καταθέσει, χαρακτηρίζοντας τις απολύσεις τους παράνομες.
Πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της 1ης Φλεβάρη, συμβολικός αποκλεισμός για μια ώρα της εφορίας Ιωαννίνων, εναντία στα εξοντωτικά μετρά του 3ου μνημονίου, ύστερα από κάλεσμα της σύσκεψης αγροτοκτηνοτρόφων. Περίπου 150 άτομα συγκεντρώθηκαν και παρόντες ήταν ο Αγροτικός Σύλλογος Ζίτσας, η ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Άρτας, η Ένωση Νέων Αγροτών Ιωαννίνων και ο Μελισσοκομικός Σύλλογος Ιωαννίνων. Στην συγκέντρωση παρευρέθησαν και αντιπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων. Μετά το πέρας της κινητοποίησης αποφασίστηκαν δράσεις για συνέχιση και κλιμάκωση του αγώνα.
Στάση εργασίας την Παρασκευή 3 Φλεβάρη ενάντια στις έξι νέες απολύσεις στην εταιρεία ανακύκλωσης «ΣΑΛΗΣ» (πρώην ΟΙΚΟΜΕΤ), έκαναν οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση. Όπως καταγγέλλουν η εργοδοσία όλο αυτό το διάστημα όχι μόνο δεν έκανε αύξηση στους μισθούς, σταμάτησε να δίνει και παλιότερες οφειλές, κάτι που είχε κατακτήσει η επιτροπή εργαζομένων η οποία απολύθηκε.
Γενική συνέλευση στο… πεζοδρόμιο έκανε ο Σύλλογος Δανειζομένου Προσωπικού Τραπεζικού Τομέα (ΣΥΔΑΠΤΤ) στις 2 Φλεβάρη. Παρά το γεγονός ότι είχε ζητήσει εγγράφως αίθουσα, στο κτίριο της Εθνικής Τράπεζας, στο Μοσχάτο για την πραγματοποίηση της, δεν πήρε ποτέ απάντηση από την διοίκηση της τράπεζας. Μάλιστα σε ένα κρεσέντο αυταρχισμού, η διοίκηση της τράπεζας, αρνήθηκε την είσοδο σε εργαζόμενους, οι οποίοι ήρθαν αντιμέτωποι με κλειστές πόρτες και σεκιούριτι με αλεξίσφαιρα γιλέκα. ΣΧΕΤΙΚΑ.
Συνέχισαν και την περασμένη εβδομάδα τον αγώνα τους οι εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ «Μαρινόπουλος», απαιτώντας να πληρωθούν τώρα τα δεδουλευμένα και να μην χαθεί καμία θέση εργασίας.
Σε νέα συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, προχώρησαν την Δευτέρα 30 Γενάρη οι εργαζόμενοι της επιχείρησης «Καρυπίδης» (πρώην «Αρβανιτίδης»). Η συγκέντρωση έγινε καθώς εκείνη την ημέρα προγραμματισμένη να εκδικάστηκε η υπόθεση της παρακολούθησης των εργαζομένων που αποκαλύφθηκε στις 26 Φλεβάρη 2012, όταν άτομα κατέγραφαν με κάμερα έξω από το ΕΚΘ εργαζομένους, που θα συμμετείχαν εκείνη τη μέρα στη συνέλευση του σωματείου. Τελικά η αστική δικαιοσύνη καταδίκασε τους πέντε κατηγορούμενους, ανάμεσά τους και τους δύο ιδιοκτήτες της επιχείρησης Αρβανιτίδη, για την υπόθεση της παρακολούθησης των εργαζομένων.
Στάσεις εργασίας με αποκλειστικό αίτημα την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος. Οι στάσεις εργασίας ξεκίνησαν την Δευτέρα 30 Γενάρη και θα συνεχιστούν μέχρι την ικανοποίηση του αιτήματος.
Στον “αέρα” βρίσκονται οι εργαζόμενοι στις εφημερίδες “ΒΗΜΑ” και “ΝΕΑ”, οι οποίες με απόφαση της ιδιοκτήτριας εταιρείας(ΔΟΛ), αναστέλλουν την κυκλοφορία τους. Μιλάμε για ένα από τα μεγαλύτερα εκδοτικά τραστ που στα χρόνια της κρίσης -και όχι μόνο- στηρίξανε τις μνημονιακές αντιλαϊκές-αντεργατικές πολιτικές. Το δελτίο εργατικής αντιπληροφόρησης, βλέπει ΔΟΛ ο πίσω από τις μεθοδεύσεις της εργοδοσίας η οποία παίζει εκβιαστικά παιχνίδια στις πλάτες των απλήρωτων εργαζομένων, στους οποίους δηλώνουμε την αλληλεγγύη και την αμέριστη συμπαράσταση μας. Αδράζοντας την ευκαιρία, να πούμε δύο λόγια για τον ρόλο των δύο εφημερίδων, που αποτέλεσαν ,το βαθύ κράτος ,την σκιώδη διακυβέρνηση στα 94 χρόνια που διαπλεκόταν με την εξουσία. Οι εφημερίδες που στήριξαν κάθε εξουσιαστικό σχήμα που πέρασε από την χώρα, μηδέ εξαιρουμένου του φασιστικού καθεστώτος του Μεταξά, του πραξικοπήματος του Πάγκαλου, της φασιστικής χούντας των συνταγματαρχών και όλες τις μοναρχοφασιστικές κυβερνήσεις. Αντικομουνισμός και δοσιλογισμός στο έπακρο. Αυτό ήταν τα δύο “καμάρια” του Λαμπράκη.
Σχετικά με την συκοφαντική αναφορά της Χρυσής Αυγής για το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), το σωματείο αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωση του: Πληροφορηθήκαμε πως στη δίκη της Χρυσής Αυγής έγινε πρόσφατα αναφορά στο Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Συγκεκριμένα, με τρόπο συκοφαντικό, χρησιμοποιήθηκε από την πλευρά των κατηγορούμενων χρυσαυγιτών η λέξη: «Ελλήνων» στον τίτλο του Σωματείου μας ως άλλοθι για το δουλεμπορικό ρατσιστικό σωματείο που έχουν φτιάξει στην Ζώνη του Περάματος , στο οποίο γράφονται μόνο Έλληνες εργαζόμενοι. Για την αποκατάσταση της αλήθειας, δηλώνουμε τα εξής: Από την ίδρυσή του ακόμη το ΣΕΗ εγγράφει ως μέλος κάθε εργαζόμενο ηθοποιό στην Ελλάδα ανεξάρτητα από την εθνικότητά του. Το 1917, έτος ίδρυσης του ΣΕΗ γράφονται ανάμεσα σε δεκάδες άλλους και ηθοποιοί από την Ιταλία. Τα επόμενα χρόνια 1918-1919 ηθοποιοί από το Βέλγιο, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Αγγλία, την Ρωσία, τη Ρουμανία, και πολλοί άλλοι, γίνονται μέλη του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών ενωμένοι απέναντι στον κοινό τους αντίπαλο, τους εκμεταλλευτές τους. Στο καταστατικό του 1922 (πρωτοδικείο Αθηνών απόφαση 293) αναγράφεται: «μέλη του Σωματείου μπορούν να γίνουν όσοι ασκούν το επάγγελμα του ηθοποιού ή του υποβολέα, αποκλείονται οι εργοδότες δηλαδή οι θιασάρχες και οι θεατρώνες.»Σήμερα, δεκάδες είναι οι συνάδελφοι που είναι μέλη του Σωματείου μας και κατάγονται από πολλές χώρες του κόσμου, μεταξύ των οποίων: Ηθοποιοί από την Κύπρο, την Ιταλία, την Γεωργία, τη Γαλλία, τη Ρουμανία, την Πολωνία, την Αλβανία, την Ουκρανία, την Σουηδία, το Μεξικό, τις ΗΠΑ, τη Συρία, την Αρμενία, τη Γερμανία, την Τζαμάικα κ.ά. Ηθοποιοί που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα. Πρόκειται για συναδέλφους που οι περισσότεροι είναι ενεργά μέλη του Σωματείου μας, βοηθούν και αυτοί όπως μπορούν με τη συμμετοχή τους στις συνελεύσεις, στις κινητοποιήσεις, στις αγωνιστικές μας πρωτοβουλίες, ενώ συμμετέχουν και στις αθλητικές και πολιτιστικές μας δραστηριότητες. Στην εκατοντάχρονη πορεία του το ΣΕΗ δεν έλειψε από κανέναν μικρό ή μεγάλο αγώνα. Την περίοδο της κατοχής οι ηθοποιοί αγωνίζονται μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, μετατρέπουν το ΡΕΞ σε παράνομο τυπογραφείο, την περίοδο ’46-’49 ανεβαίνουν στο βουνό και παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ. Πολλοί ηθοποιοί εξορίζονται, βασανίζονται, φυλακίζονται. Εμβληματικές μορφές ανάμεσά τους, οι Μάνος Κατράκης, Αλέκα Παϊζη, Αντώνης Γιαννίδης, Αιμίλιος Βεάκης και τόσοι άλλοι. Την περίοδο της χούντας, με διαταγή της στρατιωτικής διοίκησης το σωματείο διαλύεται, διορίζεται δοτή διοίκηση και μετονομάζεται σε Εθνικό Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών. Αγωνιστές ηθοποιοί διώκονται, φυλακίζονται, βασανίζονται, ενώ άλλοι αρνούνται να εγγραφούν στο χουντικό σωματείο. Και η ανακοίνωση του ΣΕΗ καταλήγει: Δεν επιτρέπουμε στους φασίστες, στα τσιράκια του συστήματος, να μας πιάνουν στο στόμα τους! Δεν επιτρέπουμε σε αυτούς που γέμισαν τα χέρια τους με το αίμα εργαζόμενων, Ελλήνων και μεταναστών, σε αυτούς που θέλουν πνιγμένα τα προσφυγόπουλα στο Αιγαίο, σε αυτούς που τα θέλουν αμόρφωτα, πεινασμένα και φοβισμένα, να χρησιμοποιούν το ηρωικό μας σωματείο, στοιχίζοντάς το δίπλα στα δουλεμπορικά και ρατσιστικά γραφεία τους. Καταδικάζουμε την εγκληματική ναζιστική Χρυσή Αυγή. Ολόκληρη η ανακοίνωση ΕΔΩ.
Κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες το 1ο φύλλο της εφημερίδας του Συντονισμού Εργαζομένων και Σωματείων στις Τηλεπικοινωνίες και την Τεχνολογία. Στον Συντονισμό συμμετέχουν τα Σωματεία εργαζομένων στο Πλαίσιο, στη Wind, στη Vodafone, στη Cyta, στη Nokia και το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών. Διαβάστε σε ηλεκτρονική μορφή την Εφημερίδα Συντονισμού Σωματείων στις Τηλεπικοινωνίες Φυλλο1 Φλεβάρης 2017,στο προηγούμενο λινκ.
Τραγικά είναι τα στοιχεία της Eurostat για την ανεργία το 2016 στον Ελλαδικό χώρο. Νέο πανευρωπαϊκό ρεκόρ ανεργίας για την Ελλάδα με 23%,όταν αντίστοιχα, στην Ευρωζώνη, το ποσοστό της ανεργίας ανήλθε στο 9,6% από 9,7% που ήταν το Νοέμβριο του 2016 και από 10,5%τον Δεκέμβριο του 2015.Αναλυτικότερα,σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Eurοstat -δηλαδή ενός θεσμικού οργανισμού του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού, για να μην ξεχνιόμαστε-, ενώ πανευρωπαϊκά το ποσοστό ανεργίας που καταγράφεται ήταν χαμηλότερο του αναμενομένου, και ανέρχεται σε 8,2% (έναντι 9% το Νοέμβριο), στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό «εκτοξεύθηκε» στο 23%.Σύμφωνα πάντα με τα ευρήματα της Eurostat, η Ελλάδα διαθέτει και το υψηλότερο ποσοστό των νέων ανέργων (44,2%) ενώ ακολουθούν Ισπανία (42,9%) και Ιταλία (40,1%).
Τέλος, τρείς εργατικές ειδήσεις από τον διεθνή χώρο. Οι οδηγοί ταξί της Νέας Υόρκης διδάσκουν Αλληλεγγύη και Διεθνισμό. Πρόκειται για την Συμμαχία των Εργατών Ταξί της Νέας Υόρκης(NYTWA), το μεγαλύτερο συνδικάτο του κλάδου στη πόλη, εξέδωσε ανακοίνωση αλληλεγγύης στους μουσουλμάνους πολίτες και κήρυξε απεργία στα τερματικά των αεροδρομίων της πόλης. Στην ανακοίνωση της NYTWA ανέφερε: Οι επαγγελματίες οδηγοί, έχουν είκοσι φορές περισσότερες πιθανότητες να δολοφονηθούν εν ώρα εργασίας, από όλους τους υπόλοιπους εργάτες. Προωθώντας την μισαλλοδοξία, μέσω του αντισυνταγματικού και απάνθρωπου προεδρικού διατάγματος, με το οποίο απαγορεύονται οι Μουσουλμάνοι από εφτά χώρες, ο πρόεδρος θέτει τους επαγγελματίες οδηγούς σε περισσότερο κίνδυνο από όσο έχουν υπάρξει από την 9/11, όταν τα εγκλήματα μίσους ενάντια σε μετανάστες εκτοξεύτηκαν στα ύψη. Ως μέλη μια οργάνωσης αποτελείται σε μεγάλο ποσοστό από Μουσουλμάνους, μιας εργατικής δύναμης που είναι σχεδόν εξολοκλήρου μεταναστευτική και ενός κινήματος της εργατικής τάξης που έχει τις ρίζες του στην υπεράσπιση των καταπιεσμένων, λέμε όχι σε αυτή την απάνθρωπη και αντισυνταγματική απαγόρευση. Όλοι μας ξέρουμε πολύ καλά, πως όταν η κυβέρνηση προωθεί την εξόφθαλμη Ισλαμοφοβία και η ρητορική μίσους ξεχύνεται από τις τρύπες των νταήδων, τα εγκλήματα μίσους αυξάνονται και οι οδηγοί υποφέρουν. Οι Σικχ και τα υπόλοιπα μέλη μας καφέ ή μαύρου χρώματος, υποφέρουν επίσης από την αντιμουσουλμανική βία. Σήμερα, οι οδηγοί ενώνονται με την διαδήλωση στο αεροδρόμιο JFK, υποστηρίζοντας όλους εκείνους που κρατούνται αυτή την ώρα στο αεροδρόμιο, εξαιτίας της αντισυνταγματικού διατάγματος του Τραμπ. Οι οδηγοί είναι αλληλέγγυοι με τους πρόσφυγες που έρχονται στην Αμερική, αναζητώντας την ειρήνη και την ασφάλεια και με όσους απλά προσπαθούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους, ύστερα από το ταξίδι τους στο εξωτερικό. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι με όλους τους φιλήσυχους γείτονες μας, ενάντια σε αυτό το απάνθρωπη και αντισυνταγματική πράξη καθαρής μισαλλοδοξίας. Να σημειωθεί πως, σύμφωνα με καταγγελίες που έγιναν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η πολυεθνική εταιρεία Uber προχώρησε σε απεργοσπαστικές πρακτικές, ύστερα από την ανακοίνωση των εργατών ταξί. Πηγή: PROVO.GR.
Έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη στους εργαζόμενους/ες του αυτοδιαχειριζόμενου Ξενοδοχείου BAUEN που πρόκειται να απαλλοτριωθεί με νόμο που ψηφίστηκε από το Κογκρέσο της Αργεντινής στις 30 Νοεμβρίου 2016. Μετά από σχεδόν 14 χρόνια αγώνα, η Γερουσία της Αργεντινής πέρασε έναν νόμο για την απαλλοτρίωση του Ξενοδοχείου BAUEN προς όφελος της κοοπερατίβας των εργαζομένων στις 30 Νοεμβρίου 2016. Η ύπαρξη ενός τέτοιου νόμου κατοχύρωσε την αυτοδιαχείριση εκ μέρους των εργαζομένων και δικαίωσε ιστορικά τον αγώνα αυτό, δεδομένου ότι οι πρώην ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου το είχαν χτίσει χρησιμοποιώντας δάνειο από το δημόσιο που παρείχε η de facto γενοκτονική στρατιωτική κυβέρνηση (1976-1983).Αυτό το δάνειο ουδέποτε ξεπληρώθηκε. Πέρα από την ιστορική αποκατάσταση, ο νόμος απαλλοτρίωσης αναγνώρισε τους κοινωνικούς σκοπούς του Ξενοδοχείου BAUEN συμπεριλαμβανομένων χιλιάδων πρωτοβουλιών βασισμένων στην αλληλεγγύη, καθώς και πολιτιστικών δραστηριοτήτων που λαμβάνουν τακτικά χώρα σε αυτό το αυτοδιαχειριζόμενο από τους εργάτες ξενοδοχείο, καθιστώντας έτσι το BAUEN ένα σύμβολο για την εργατική αυτοδιαχείριση στην Αργεντινή και σε όλον τον κόσμο. Αλλά ο Πρόεδρος της Αργεντινής Μαουρίσιο Μάκρι στη συνέχεια άσκησε βέτο εναντίον του νόμου απαλλοτρίωσης. Το βέτο είναι βασισμένο σε ψευδή επιχειρήματα που αρνούνται τους κοινωνικούς σκοπούς της κοοπερατίβας και απορρίπτουν την επιστροφή των δημόσιων κονδυλίων. Το βέτο θα αφήσει άνεργους και ανήμπορους να θρέψουν τις οικογένειές τους, τους 130 εργαζόμενους/ες. Καλούμε τα μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας της Αργεντινής να απορρίψουν το προεδρικό βέτο και να επικυρώσουν τον νόμο που απαλλοτριώνει το Ξενοδοχείο BAUEN προς όφελος των εργαζομένων του ώστε να αποκατασταθεί αυτή η αδικία, να αποτραπεί η εκδίωξη των εργαζομένων από το ξενοδοχείο και να ενισχυθεί η δημοκρατία μας. Το Ξενοδοχείο BAUEN αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές επιχειρήσεις που έχουν ανακτηθεί από τους εργαζομένους στην Αργεντινή. Οι ιδιοκτήτες του, στο πλαίσιο απάτης που άφησε τους εργαζόμενους/ες του στο δρόμο στα τέλη του 2001, έκλεισαν το εικοσαόροφο κτίριο που βρίσκεται στο κέντρο του Μπουένος Άιρες, αφαίρεσαν τα περιουσιακά στοιχεία και το εγκατέλειψαν για περισσότερο από έναν χρόνο, μέχρις ότου μια ομάδα πρώην εργαζομένων κατέλαβε το χώρο στις 21 Μαρτίου 2003. Έτσι ξεκίνησε μια διαδικασία 13 ετών εργατικής αυτοδιαχείρισης που δημιούργησε 130 θέσεις εργασίας, κατά την οποία οι εργαζόμενοι του Ξενοδοχείου BAUEN έκαναν μεγάλες επενδύσεις όσον αφορά την επισκευή και την ανακαίνιση της υποδομής του ξενοδοχείου, με ελάχιστη εξωτερική χρηματοδότηση. Το Ξενοδοχείο BAUEN, που υπήρξε κάποτε σύμβολο της διεφθαρμένης εξουσίας της Αργεντινής, έχει γίνει τώρα, υπό εργατική αυτοδιαχείριση, ένας τόπος συνάντησης κινημάτων, ενώσεων και οργανώσεων εργαζομένων. Την τελευταία δεκαετία, το ξενοδοχείο έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες συνδιασκέψεις και συζητήσεις, καθώς και ακαδημαϊκές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Το Ξενοδοχείο BAUEN δεν είναι απλά ένα σύμβολο αυτοδιαχείρισης. Οι καταβολές του συνιστούν επίσης ένα σύμβολο συλλογικής μνήμης της διαφθοράς και της συμπαιγνίας μεταξύ της οικονομικής εξουσίας και της γενοκτονικής δικτατορίας που κυβέρνησε και αιματοκύλησε την Αργεντινή από το 1976 έως το 1983. Το Ξενοδοχείο BAUEN κατασκευάστηκε αρχικά στο πλαίσιο της προετοιμασίας για το Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρου που φιλοξενήθηκε στην Αργεντινή το 1978, και χρηματοδοτήθηκε με δάνεια της Εθνικής Τράπεζας (BANADE) που δεν ξεπληρώθηκαν ποτέ. Συνεπώς υφίσταται ακόμα ένα ανεξόφλητο χρέος προς το δημόσιο. Ο νόμος απαλλοτρίωσης επιτρέπει στην Γερουσία της Αργεντινής να ανακτήσει την ιδιοκτησία του κτιρίου και στη συνέχεια να το μεταβιβάσει στην κοοπερατίβα των εργαζομένων, που το έχει, εν τέλει, ανακτήσει για λογαριασμό της εργατικής τάξης και της κοινωνία. Το προεδρικό βέτο που ακολούθησε, ωστόσο, εμπόδισε την ιστορική αποκατάσταση που υποσχέθηκε η απαλλοτρίωση του Ξενοδοχείου BAUEN, και αντιθέτως καθαγίασε την ατιμωρησία των συνεργών της στρατιωτικής δικτατορίας και τιμώρησε τους εργαζόμενους/ες που αφιέρωσαν τις προσπάθειές τους, την εργασία τους και τους πόρους τους στην αποκατάσταση αυτού του ξενοδοχείου. Οι υπογραφές στην έκκληση αντιπροσωπεύουν όσους/ες στέκονται αλληλέγγυοι/ες με τους εργαζόμενους/ες του Ξενοδοχείου BAUEN. Αντιπροσωπεύουν μια έκκληση προς τα Μέλη του Κογκρέσου της Δημοκρατίας της Αργεντινής να επικυρώσουν τον νόμο απαλλοτρίωσης που πέρασαν, επιτρέποντας τη συνέχιση της αυτοδιαχείρισης εκ μέρους των εργαζομένων, που αποτελεί παράδειγμα για όλον τον κόσμο. Για να στείλετε ηλεκτρονικό μήνυμα υποστήριξης στους εργαζόμενους/ες του Ξενοδοχείου BAUEN:
solidaritybauencooperative@gmail.com.
Επίθεση των δυνάμεων καταστολής ενάντια σε εργατική διαδήλωση στη Σρι Λάνκα. Οι εργαζόμενοι της Σρι Λάνκα που πραγματοποιούσαν την 1η Φλεβάρη μαζική διαδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και των αεροδρομίων, δέχθηκαν επίθεση από μπάτσους και οχήματα με αντλίες νερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου