ΟΚΔΕ Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συμβάσεις εργασίας στον γύψο

ΟΚΔΕ - Από την Εργατική Πάλη Ιουλίου-Αυγούστου

–

Όσο άθλιο και ψεύτικο είναι το αφήγημα της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ περί «εξόδου από τα μνημόνια» και «ανάπτυξης», άλλο τόσο είναι ότι αυτή θα είναι «δίκαιη». Έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα αντιστροφής της πραγματικότητας, των ακόμη πιο βάρβαρων «μεταμνημονιακών» μέτρων, που ψηφίζουν/περνάνε είτε μέσω νομοσχεδίων είτε με εγκυκλίους.

Πρωτεργάτης είναι η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, που υλοποιεί με τον πιο δόλιο τρόπο το κυβερνητικό έργο, καταργώντας ό,τι έχει απομείνει από την εργατική νομοθεσία! Μέχρι και οι πιο στυγνοί εργατοκτόνοι, Σαμαράς-Βρούτσης, θα ζήλευαν αυτή την πρακτική. Μιλάνε για  επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και των Κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας, για αυξήσεις στους μισθούς, ιδίως στον κατώτατο. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

1) Διατηρείται και εδραιώνεται το καθεστώς των κατώτατων νομοθετημένων μισθολογικών ορίων, των 586,08 ευρώ για τους μισθωτούς, των 26,18 ευρώ για τους ημερομισθίους, η ρατσιστική καταδίκη της νεολαίας μέχρι 25 ετών στα 510,15 και 22,83 ευρώ αντίστοιχα (μικτά). Οι τριετίες παραμένουν «παγωμένες», για όσους βέβαια κατάφεραν να τις κατοχυρώσουν μέχρι το 2012. Αυτό και μόνο σημαίνει ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για διαπραγματεύσεις, πόσο μάλλον ελεύθερες, αλλά για την επιβολή, με νόμο της εκάστοτε κυβέρνησης, ενός μνημονιακού μισθού για όλους. Δηλαδή, για επέκταση της ισχύος, όχι των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ), αλλά της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6, η οποία τις κατάργησε!

2) Η εξαγγελία για αύξηση αυτών των κατώτατων ορίων είναι επί της ουσίας ένα κενό γράμμα, το συμπλήρωμα της μυθοπλασίας περί «εξόδου», αφού πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι το αφορολόγητο μειώνεται στα 5.600 ευρώ. Πρακτικά, ακόμα κι αν αυξηθούν τα κατώτατα όρια, θα μειωθούν λόγω αφορολογήτου περίπου κατά 1 ως 3 μισθούς το έτος!

3) Ουσιαστικά αναιρείται το δικαίωμα των εργαζομένων να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία (Μεσοπρόθεσμο 2018), αλλάζοντας τον ρόλο του μεσολαβητή, μετατρέποντάς τον σε μοχλό πίεσης προς μια κατεύθυνση συμβιβασμού με τους εργοδότες. Αν περάσεις το πρώτο στάδιο της μεσολάβησης, θα μπορείς να πηγαίνεις «μονομερώς», ουσιαστικά αποδυναμωμένος, στη διαιτησία, όπου η απόφαση της τριμελούς επιτροπής θα μπορεί να αναιρεθεί με προσφυγή των εργοδοτών στην 5μελή επιτροπή του ΟΜΕΔ. Αν καταφέρεις να περάσεις και τον Γολγοθά της 5μελούς και δεν έχει λήξει η ισχύς της ΣΣΕ, οπότε ξαναρχίζεις από την αρχή, η όποια ΣΣΕ προκύψει δεν θα έχει  εφαρμογή ή θα έχει περιορισμένη, αφού καμιά ένωση εργοδοτών δεν θα απασχολεί αθροιστικά το 50%+1 των εργαζομένων.

4) Με εγκύκλιο που εξέδωσε η κυβέρνηση, φρόντισε να βάλει ταφόπλακα εσαεί στην επεκτασιμότητα των ΣΣΕ, δίνοντας δικαίωμα βέτο στους εργοδότες, ακόμη κι αν απασχολούν το 50%+1 των εργαζομένων, θέτοντας ως προϋπόθεση την προσκόμιση των μητρώων τους στο Α.Σ.Ε. (Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας), ώστε να κηρύσσεται μια σύμβαση υποχρεωτική για όλους τους εργαζόμενους.

5) Δεν επαναφέρεται η «αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης», ώστε να μην ξεφεύγει κανένας εργαζόμενος από τα μνημονιακά κατώτατα όρια, ακόμα κι αν μια Κλαδική ΣΣΕ ενδεχομένως προέβλεπε πιο υψηλούς μισθούς και μη μισθολογικά δικαιώματα, αν κηρυχτεί υποχρεωτική (συνεχίζουν να υπερισχύουν οι κίτρινες ειδικές επιχειρησιακές ΣΣΕ)!

Με λίγα λόγια, το Νέο Καθεστώς Εκμετάλλευσης παραμένει και εδραιώνεται! Οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να δούμε άσπρη μέρα αν δεν απαλλαγούμε από όλους τους μνημονιακούς κάθε απόχρωσης!

–

― Πραγματική επαναφορά των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων. Κατάργηση της ΠΥΣ 6.

― Κατάργηση της 5μελούς επιτροπής του ΟΜΕΔ.  Μονομερής προσφυγή χωρίς προϋποθέσεις.

― Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. υποχρεωτική για όλους, με 751 ευρώ βασικό μισθό, επιδόματα, τριετίες κ.τ.λ.

― Κλαδικές ΣΣΕ υποχρεωτικές για όλους.

― Επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης ρύθμισης.