Διανομείς, Κούριερ, Εξωτερικοί : «Δεν Θα Μας Πεθάνει Ο Κορονοϊός, Αλλά Οι Εργοδότες Και Οι Κυβερνήσεις»

Αφροδίτη Τζιαντζή

Οταν οι άλλοι μένουμε σπίτι, αυτοί οργώνουν την άσφαλτο για να μη νεκρώσει η αγορά λόγω κορονοϊού. Οι κούριερ και οι ντελίβερι δεν είναι ούτε ήρωες ούτε τα παιδιά για όλες τις δουλειές. Τώρα, περισσότερο από ποτέ, απαιτούν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, για το καλό όλων μας...

Οι ήχοι από τα μηχανάκια που μαρσάρουν για να παραδώσουν εγκαίρως τους φακέλους, το ζεστό φαγητό, τις ηλεκτρονικές παραγγελίες, σπάνε τη σιωπή στους άδειους δρόμους. Μαζί με τους εργαζομένους σε σούπερ μάρκετ, φαρμακεία και αλυσίδες τροφοδοσίας, οι διανομείς και οι κούριερ σηκώνουν το φορτίο να συνεχίσουν να κινούν τα γρανάζια των εμπορικών συναλλαγών, σε ένα σχεδόν παγωμένο σύστημα.

Οι οδηγοί δικύκλου, που θέλοντας και μη είναι ο σύνδεσμος των #menoumespiti με τον έξω κόσμο, διεκδικούν τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα και τα αναγκαία μέτρα υγιεινής και ασφάλειας. Τα μέσα ατομικής προστασίας (ΜΑΠ), η μάσκα, τα γάντια, το κράνος, ο προστατευτικός ρουχισμός, το επίδομα κίνησης και συντήρησης οχήματος, η προτεραιότητα της ασφάλειας έναντι της ταχύτητας δεν είναι μόνο ζήτημα ζωής και θανάτου για τους ίδιους, αλλά πλέον αναδεικνύονται ζήτημα δημόσιας υγείας.

Σωματεία εργαζομένων οδηγών στις ταχυμεταφορές και στη διανομή γευμάτων απαιτούν να παρθούν τώρα, πριν είναι αργά, μέτρα προστασίας όχι μόνο από τον ιό αλλά και από τα φαινόμενα εργοδοτικής αυθαιρεσίας που με αφορμή την πανδημία καλπάζουν. «Δεν θα μας πεθάνει ο κορονοϊός, αλλά η ασυδοσία των εργοδοτών και η εγκληματική πολιτική της κυβέρνησης!», προειδοποιεί η Επιτροπή Αγώνα Διανομέων της Θεσσαλονίκης.

«Κρούσματα αυθαιρεσίας υπήρχαν και πριν. Τώρα έχουν ενταθεί», λέει στην «Εφ.Συν.» ο Βασίλης Κεφαλάς, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων και γραμματέας του Συνδικάτου Επισιτισμού-Τουρισμού Θεσσαλονίκης. «Οι εργοδότες εκμεταλλεύονται τις εγκυκλίους για τον κορονοϊό και τροποποιούν τις συμβάσεις μας προς το χειρότερο. Συνάδελφοι δουλεύουν 10ωρα και 12ωρα, με μισά ένσημα, χωρίς άδεια, με την απειλή ότι θα κλείσει η επιχείρηση και θα μείνουν άνεργοι».

Η εργασιακή εξάντληση και η δουλειά στον δρόμο, με κρύο και βροχή, μας λέει ο Βασίλης Κεφαλάς, «μας μετατρέπει σε ευάλωτες ομάδες. Οταν δεν τηρούνται τα ΜΑΠ, ο κάθε διανομέας γίνεται πιο ευάλωτος. Μπορεί να νοσήσει πιο εύκολα από τον ιό και να τον μεταδώσει στους άλλους.

Ομως εγώ δεν φοβάμαι τον κορονοϊό όσο φοβάμαι τον Μητσοτάκη και τον κάθε Μητσοτάκη. Αυτούς που έχουν διαλύσει το σύστημα υγείας, έχουν γονατίσει την οικονομία με τα μνημόνια και τώρα, αντί να πάρουν ουσιαστικά μέτρα, μας λένε “καθίστε σπίτι σας και αρρωστήστε εκεί”. Εμείς ούτε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε».

Το ζήτημα της προστασίας των εργαζομένων στις ταχυμεταφορές από τον κορονοϊό θέτει επιτακτικά και το Σωματείο Εργαζομένων Ταχυδρομικών και Ταχυμεταφορικών Επιχειρήσεων Αττικής (ΣΕΤΤΕΑ). «Λίγες εταιρείες παρέχουν μέσα προστασίας, γάντια, μάσκες και αντισηπτικά, κι αυτά περιορισμένα», μας λέει ο Γιώργος Παπαδημητρίου, γραμματέας του ΣΕΤΤΕΑ. «Επίσης δεν έχει προχωρήσει καμία επιχείρηση σε εκτεταμένες απολυμάνσεις. Υπάρχει φόβος με τις αποστολές από το εξωτερικό, π.χ. από Ιταλία, που δεν ξέρουμε αν ελέγχονται».

Μαζί με τον φόβο του ιού, ο φόβος του κλεισίματος των καταστημάτων και της άδειας άνευ αποδοχών είναι πανταχού παρών. «Φοβόμαστε όπως όλοι. Θα προτιμούσαμε να μη δουλεύουμε. Ο κόσμος έχει ψωνίσει, θα μπορούσε να μαγειρέψει σπίτι του. Τι θα γίνουμε, οι μελισσούλες που θα μεταφέρουμε τον ιό;», μας λέει ο Στέφανος, διανομέας σε ηλεκτρονική πλατφόρμα παραγγελίας φαγητού.

«Δουλεύοντας στο μηχανάκι, θα πιάσεις πόμολα, κουμπιά, χίλια δυο. Εταιρείες όπως η δική μου έχουν εφαρμόσει το νο κόντακτ, δηλαδή μηδενική επαφή με τον πελάτη. Ομως οι κίνδυνοι παραμονεύουν. Ή θα πεθάνουμε από την πείνα ή από κορονοϊό. Αυτό είναι το δίλημμα του διανομέα σήμερα, γιατί είμαστε όλοι οριακά», καταλήγει με μαύρο χιούμορ.

Αναρχο είναι το τοπίο στα περισσότερα καταστήματα επισιτισμού, όπου η χρήση μέτρων υγιεινής επαφίεται στον πατριωτισμό των εργαζομένων, επιβεβαιώνει ο Γιώργος Στεφανάκης, πρόεδρος του Συνδικάτου Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής. «Κάποιες αλυσίδες παρέχουν μάσκες, γάντια, αντισηπτικά.

Οι μικρότεροι εργοδότες ούτε καν αυτά δεν καλύπτουν. Ούτε δίνουν το επίδομα για έξοδα δικύκλου, που με αγώνες κατακτήσαμε. Οι ελεγκτικές υπηρεσίες έχουν σχεδόν νεκρώσει. Απευθυνθήκαμε στην Επιθεώρηση Εργασίας στην οδό Αγησιλάου και δεν δέχονται καταγγελίες ούτε με φαξ. Καταλαβαίνετε πόσο εύκολα μπορεί να ξεφύγει η κατάσταση...».

 

Ο φόβος φυλάει τον ντελιβερά

Πελάτες που δεν ανοίγουν την πόρτα και ζητάνε να αφήσεις το πακέτο απ’ έξω, ενώ «απαγορεύεται να ακουμπάμε φαγητό στο πάτωμα». Εργοδότες που κάνουν παρατηρήσεις επειδή «πατήσαμε δύο φορές την αντλία του αντισηπτικού αντί για μία». Εργαζόμενοι που «όταν βλέπουμε ηλικιωμένο πελάτη τρέμουμε μην τον πλησιάσουμε πάνω από ένα μέτρο». Τη νέα, ακόμα πιο ριψοκίνδυνη, καθημερινότητα του διανομέα φαγητού στις μέρες του κορονοϊού μάς περιγράφει ο Γιάννης Σκλάβος, που δουλεύει ντελίβερι εδώ και 15 χρόνια.

«Συνεχώς είμαστε με ένα τζελ στο χέρι. Αλλάζουμε τα γάντια. Προσπαθούμε να κρατάμε απόσταση από τον πελάτη. Οταν αναγκαστικά πλησιάζουμε να πάρουμε τα χρήματα, προσπαθούμε να μη μιλάμε. Απαιτούμε να μην παρθεί κανένα μέτρο εις βάρος εργαζόμενου με αφορμή τον κορονοϊό.

Να δοθούν άδειες με πλήρεις αποδοχές, ώστε να μπορούμε να ζήσουμε. Οχι τα 300 ή 400 ευρώ, που ούτε αυτά δεν θα πάρουν οι περισσότεροι που δουλεύουν με μισά ένσημα. Γι’ αυτό ζητάμε από τους συναδέλφους να μη μείνουν με κλειστό το στόμα. Να επικοινωνούμε με τα σωματεία μας, να βάζουμε πάνω από όλα την υγεία και την ασφάλειά μας. Αλλιώς, με αφορμή τον κορονοϊό, θα γίνει μακελειό στις πλάτες όλων μας».

Πηγή : Εφημερίδα Των Συντακτών