Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2020

ΜΕΤΑ : Στο Δρόμο Του Αγώνα, Βαδίζουμε Ξανά

Το ΜΕΤΑ, στην πρόσφατη 3η Συνδιάσκεψή του (Σεπτέμβρης 2020), εκτίμησε ότι η μεγάληοικονομικήύφεση στην οποία έχει εισέλθει η χώρα μας, με δραματικές επιπτώσεις για τους εργαζομένους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία και τα μικρομεσαίαστρώματα, με μειώσεις μισθών και μεροκάματων, με περικοπές κοινωνικών επιδομάτων, με εκτίναξη της ανεργίας και του κλεισίματος των επιχειρήσεων, θα οδηγήσει σε ένταση των αντιδράσεων των λαϊκών στρωμάτων. Υπογραμμίσαμε, τότε, ότι το σύστημα και η κυβέρνησήτου «θωρακίζονται» για να αντιμετωπίσουν τη λαϊκήοργή.

Το νομοσχέδιο – έκτρωμα για τα εργασιακά που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ, υπηρετεί ακριβώς αυτό τον στόχο. Θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή, έπειτα από μια σειρά αντεργατικών – αντισυνδικαλιστικών νόμων όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ.), καθώς και της κυβέρνησης της ΝΔ. Μετά την κατάργηση των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος με την υποχρεωτική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις του 50%+1 των οικονομικά ενεργών μελών των Σωματείων, τη διευκόλυνση των απολύσεων των εργαζομένων και συνδικαλιστών με την κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης και τον περιορισμό της συνδικαλιστικής προστασίας, την ποινικοποίηση του δικαιώματος του «συνέρχεσθαι» και της διαδήλωσης καθώς και την αποδυνάμωση του ελεγκτικού μηχανισμού της αγοράς εργασίας (ΣΕΠΕ), έρχεται τώρα ένα ακόμα ακραία αντεργατικό νομοθέτημα, κατ’ επιταγή του ΣΕΒ και του κεφαλαίου.

Συγκεκριμένα:

  1. Νομοθετείται 10ωρη εργασία. Οι εργοδότες, δηλαδή, αποκτούν το δικαίωμα να επιβάλλουν, όποτε θέλουν, επιπλέον δύο ώρες εργασίας, χωρίς οι εργαζόμενοι να αμείβονται για αυτές, και με αντίστοιχη διευθέτηση του χρόνου εργασίας μέσα στο εξάμηνο. Καθιερώνεται ψηφιακό ωράριο και ψηφιακή κάρτα εργασίας.

  2. Υπονομεύεται ακόμα περισσότερο η Κυριακάτικη Αργία, με την «προσθήκη επιχειρήσεων και εργασιών στη λίστα αυτών που ήδη επιτρέπεται η εργασία την Κυριακή».

  3. Καταργείται, ουσιαστικά, η απεργία –ειδικά στο Δημόσιο και σε κρίσιμους για το κεφάλαιο κλάδους- με τη ρύθμιση για «ορισμό τουλάχιστον σε 40% προσωπικού στοιχειώδους λειτουργίας». Δηλαδή σε μια απεργία θα απαγορεύεται σε πάνω από το 40% των εργαζόμενων να απεργήσει.

  4. Καταργείται, ουσιαστικά, η Γενική Συνέλευση των συνδικαλιστικών οργανώσεων ως κυρίαρχο όργανο της βούλησης των εργαζομένων, αφού προβλέπεται ότι το Σωματείο «πρέπει να παρέχει πραγματική πρακτική δυνατότητα συμμετοχής και ψήφου εξ αποστάσεως, ηλεκτρονικώς, ιδίως για τη λήψη απόφασης απεργίας».

  5. Ενισχύεται η εργοδοτική τρομοκρατία και διευκολύνεται η συγκρότηση απεργοσπαστικών μηχανισμών, αφού «απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας. Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Όσοι μετέχουν σε κατάληψη ή βιαιοπραγούν, τελούν ποινικώς κολάσιμη πράξη».

  6. Επιχειρείται ο περαιτέρω περιορισμός της δράσης των Συνδικάτων που υπερασπίζονται τα εργατικά συμφέροντα, απέναντι στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις της. «Καθίσταται προϋπόθεση για την άσκηση του συνδικαλιστικού δικαιώματος η απογραφή στο ήδη νομοθετημένο Γενικό Μητρώο», ενώ το «δικαίωμα Συλλογικής Διαπραγμάτευσης αναγνωρίζεται μόνο στις οργανώσεις που έχουν εγγραφεί στα νομοθετημένα ψηφιακά Μητρώα εργαζομένων και εργοδοτών» του νόμου Αχτσιόγλου. Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση θέτει ως προϋπόθεση λειτουργίας των Συνδικάτων την αποδοχή, από την πλευρά τους, του ψηφιακού «φακελώματός» τους.

  7. Αφαιρείται από τις Επιθεωρήσεις Εργασίας η αρμοδιότητα διεξαγωγής «εργατικής διαφοράς», δηλαδή μιας πρώτης εξωδικαστικής απόπειρας εργαζομένων και Σωματείων να ασκήσουν πίεση στον εργοδότη που δεν τηρεί τα συμφωνηθέντα. Η αρμοδιότητα αυτή ανατίθεται στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας, στον οποίο πλειοψηφούν το κράτος και οι εργοδοτικές ενώσεις. Ουσιαστικά η διαδικασία επίλυσης της «εργατικής διαφοράς» καταργείται, όπως το ίδιο συμβαίνει και με το δεύτερο βαθμό διαιτησίας στον ΟΜΕΔ (δηλαδή δε θα μπορεί ο εργαζόμενος να ασκήσει έφεση).

  8. Η παροχή γονικής άδειας στον πατέρα, διάρκειας 6 μηνών, είναι ουσιαστικά άνευ αποδοχών.

Το ΜΕΤΑ, ενόψει των παραπάνω εξελίξεων, προτείνει στα Συνδικάτα να οργανώσουν την ενημέρωση των μελών τους, με όλα τα μέσα που διαθέτουν (ανακοινώσεις, περιοδείες, συσκέψεις, συνελεύσεις κ.λπ.), και να σχεδιάσουν το δικό τους πρόγραμμα δράσης για τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας του εισοδήματος, της υγείας των εργαζομένων και των οικογενειών τους καθώς και μέτρων υπεράσπισης της δημόσιας υγείας, ανακούφισης των άνεργων, στήριξης του Εθνικού Συστήματος Υγείας, της Δημόσιας Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας. Σε αυτό το διεκδικητικό πλαίσιο, εντάσσεται και η ακύρωση της σχεδιαζόμενης κυβερνητικής επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματά μας, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες και ιδιαίτερα στο απεργιακό μας δικαίωμα.

Το ΜΕΤΑ καταθέτει την πρότασή του, για πολύμορφες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, με πρώτο βήμα την πραγματοποίηση Πανεργατικής Γενικής Απεργίας, την Πέμπτη 26 Νοέμβρη 2020.

Χρειάζεται γενικός ξεσηκωμός ΤΩΡΑ! Η υγεία μας, το εισόδημά μας, τα εργασιακά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά και πολιτικά δικαιώματά μας, η ίδια η ζωή μας κινδυνεύουν θανάσιμα από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, που έχουν αποθρασυνθεί, θεωρούν την υγειονομική κρίση «ευκαιρία» και δε διστάζουν να παίζουν, στην κυριολεξία, με τις ζωές των εργαζομένων και του λαού.

Αυτήν την κρίσιμη περίοδο που η κυβέρνηση νομοθετεί, εφαρμόζει μέτρα σε βάρος των εργαζομένων και θωρακίζει το αντεργατικό και αυταρχικό οπλοστάσιό της, δεν πρέπει να αποδεχτούμε την καραντίνα στην οποία επιδιώκει να θέσει τα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις μας. Έχουμε γνώση, δύναμη και πειθαρχία και μπορούμε σε όλες τις καταστάσεις να λειτουργούμε συλλογικά, να περιφρουρούμε την υγεία μας και να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα μας, απέναντι σε αυτούς που τα επιβουλεύονται εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες.

Δεν επιτρέπουμε και δεν εμπιστευόμαστε την κυβέρνηση να ορίσει πώς και ποιος θα προστατεύσει την υγεία μας, τη στιγμή που «αντιμετωπίζει» τον κορονοϊό με την αστυνομία, τις απαγορεύσεις και τους πολεμικούς εξοπλισμούς, αντί για ενίσχυση του ΕΣΥ, της δημόσιας εκπαίδευσης, των δημόσιων συγκοινωνιών και των κοινωνικών υπηρεσιών. Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό, όπως διακήρυξαν από την πρώτη καραντίνα και οι μαχόμενοι υγειονομικοί.


1η Νοέμβρη 2020
Από το ΜΕΤΑ

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου