Η χρονιά που πέρασε σημαδεύτηκε από την έναρξη νέας οικονομικής κρίσης, από την εμφάνιση και την έξαρση της πανδημίας και παράλληλα από τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες για την προστασία της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, των δημοκρατικών ελευθεριών του λαού. Κάτω από τις μάσκες υψώθηκαν φωνές διεκδίκησης και αντίστασης, φωνές ανυπακοής και αγώνα απέναντι στην κυβερνητική και εργοδοτική αντιλαϊκή καταιγίδα.
Η αυγή της νέας χρονιάς πρέπει να μας βρει ετοιμοπόλεμους μπροστά σε νέο ενδεχόμενο 3ο κύμα της πανδημίας και απέναντι στην κυβερνητική προπαγάνδα που έχει εναποθέσει όλες τις ελπίδες στο νέο εμβόλιο και την καταστολή, χωρίς να παίρνει ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας και ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας, την ίδια στιγμή που έστω και αυτά τα κουτσουρεμένα υγειονομικά πρωτόκολλα στους χώρους δουλειάς έχουν γίνει φύλλο και φτερό στα μέτρα των επιχειρηματικών απαιτήσεων και συμφερόντων.
Η περίοδος που περνάμε είναι κρίσιμη! Οι εξελίξεις μας βάζουν όλους μπροστά σε μεγάλες ευθύνες. Δεν πρέπει να αποδεχτούμε παθητικά και μοιρολατρικά να πληρώσει ξανά η εργατική τάξη και ο λαός την κρίση τους.
Ο εργαζόμενος λαός να πιστέψει στη δύναμη του οργανωμένου μαζικού αγώνα, στο δίκαιο των αιτημάτων του. Όλα όσα ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια μας έδωσαν πολύτιμα διδάγματα για να καθορίσουμε τη σημερινή μας στάση. Δεν οδηγεί πουθενά το σκύψιμο του κεφαλιού, η διαρκής μείωση των απαιτήσεων μας και η σιωπηρή παράδοση των δικαιωμάτων στο εισόδημα και στους όρους δουλειάς, στην υγεία, την παιδεία, στην κοινωνική ασφάλιση. Ο δρόμος του συμβιβασμού μας φέρνει συνεχώς σε πιο δυσχερή θέση από την προηγούμενη. Είναι ανάγκη να σημάνει άμεσα ο συναγερμός της εργατικής αντεπίθεσης για να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει και όχι την επιβίωση μας.
Η κυβέρνηση αξιοποιώντας την πανδημία προχωράει την επίθεση στα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα δίχως φρένο. Κυβέρνηση και βιομήχανοι, εφοπλιστές και μεγαλοεργοδοσία θεωρούν πως τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για να γενικεύσουν όλες τις αντεργατικές ρυθμίσεις που έφεραν στη λογική της “έκτακτης ανάγκης” εν μέσω πανδημίας και να τις μονιμοποιήσουν. Στα σκαριά άλλωστε παραμένουν ως άμεση προτεραιότητα των επιχειρηματικών ομίλων νέα μέτρα για τα εργασιακά και τον συνδικαλιστικό νόμο, που έχει ήδη παραδώσει με ραβασάκι ο ΣΕΒ στην κυβέρνηση.
Στην ίδια γραμμή είναι και ο καλύτερος σύμμαχος τους, η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, ρίχνοντας προπέτασμα καπνού για τη “διαπραγμάτευση” όπως λέει νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, που αν δεν μειώσει μισθούς και μεροκάματα θα παγώσει ξανά τον κατώτατο μισθό στα όρια της πείνας για την εργατική τάξη, ενισχύοντας την κερδοφορία της μεγαλοεργοδοσίας.
Δημιουργούν ένα γενικευμένο περιβάλλον εκμετάλλευσης που μας γυρνάει αιώνες πίσω, όπου οι εργαζόμενοι θα δουλεύουν για τις επιχειρήσεις όσο αυτές θέλουν, όπως θέλουν, όταν θέλουν και να τους αμείβουν όσο και όταν επιθυμούν. Να εργάζονται 10ωρα με απλήρωτες υπερωρίες, με πλήρη απελευθέρωση της εργασίας τις Κυριακές, με μισθούς που θα ξεκινούν από τα 200 ευρώ.
Όσο σφοδρή κι αν είναι η επίθεση αυτού του διαστήματος, ένα πράγμα δεν αλλάζει. Ότι γύρω μας υπάρχει τεράστιος πλούτος ο οποίος παράγεται από τους εργάτες και μόνο από αυτούς. Η πανδημία και τα συνεχόμενα lockdown σε όλον τον κόσμο φανέρωσαν σε κάθε εργαζόμενο τη δύναμη του. Ότι χωρίς αυτόν και την εργασία του, γρανάζι δε γυρνά, εργοστάσια και χώροι δουλειάς δε λειτουργούν, μαγαζιά δεν ανοίγουν. Σήμερα υπάρχουν όλα τα αναγκαία μέσα, για να προχωρήσει η κοινωνία σε ένα ανώτερο επίπεδο ευημερίας και όχι να φυτοζωούμε στα όρια της ανέχειας, να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουμε, οι εκμεταλλευτές μας.
Είναι ανάγκη ο αγώνας για την ανασυγκρότηση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, να περάσει σε νέα φάση και να δυναμώσει, να ισχυροποιηθεί ο ταξικός πόλος στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα, να δυναμώσει το ΠΑΜΕ, να μπουν περισσότεροι εργαζόμενοι στα Συνδικάτα και στον αγώνα. Να αφυπνιστεί κάθε τίμιος εργάτης και συνδικαλιστής, ειδικά σήμερα και μπροστά στα νέα εμπόδια που επιχειρεί να ορθώσει η εργοδοσία και η κυβέρνηση στους εργατικούς αγώνες και στη συνδικαλιστική δράση.
Αταλάντευτα, ταξικά, αγωνιστικά, να συγκροτήσουμε το δικό μας σχέδιο λαϊκής αντεπίθεσης. Να ξαναγεννήσουμε την ελπίδα στα μυαλό και την καρδιά κάθε εργαζόμενου για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και να μετατραπεί σε δράση μέσα στα εργοστάσια, στις βιομηχανικές ζώνες, στα γραφεία και στους χώρους δουλείας, στις γειτονιές.
Με πίστη στο δίκιο μας και με αισιοδοξία να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει! Δίνουμε και τη νέα χρονιά ραντεβού στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους και τους δρόμους για να δυναμώσουμε το μέτωπο της αντίστασης, της ανυπακοής, να παλέψουμε για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών για να μπει τέλος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου