Όλους αυτούς τους μήνες ωστόσο ο κόσμος της εργασίας απολύεται ή μπαίνει σε αναστολή εργασίας, υφίσταται βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας του και αθέμιτες μειώσεις μισθών ή αναγκάζεται να δουλεύει εξ αποστάσεως, από το σπίτι, χωρίς τον στοιχειώδη εξοπλισμό και την τήρηση ωραρίων, πληρώνοντας μάλιστα και το λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων (ρεύμα, ίντερνετ κ.λπ.). Και το χειρότερο, όλο αυτό το διάστημα, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να είναι εκτεθειμένοι στην πανδημία του κορονοϊού, σε χώρους εργασίας όπου δεν τηρούνται οι κανόνες υγείας και ασφάλειας και μετακινείται παστωμένος σα σαρδέλες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Αυτή η γραφειοκρατική ομάδα που ηγείται της ΓΣΕΕ, που προφανώς νιώθει αλλεργία να βρεθεί στους χώρους εργασίας, να διαδηλώσει πλάι στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στους δρόμους και να συγκρουστεί με την κυβέρνηση, την εργοδοσία και τα ΜΑΤ, δεν αισθάνεται το ίδιο όταν είναι να «πιάσει» το στασίδι δίπλα στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, για να «γλύφει» ένα ξεροκόμματο που της πετάει!
Έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, η ΓΣΕΕ δεν είναι απλώς απούσα από τους αγώνες, τις αγωνίες και τους καημούς της Εργατικής Τάξης, αλλά και επικίνδυνη. Κι αυτό, γιατί ευθύνεται, για την πλήρη απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, τον κατακερματισμό και την απομαζικοποίηση των συνδικάτων, και χρησιμοποιείται από τις κυβερνήσεις και τους ταξικούς μας αντιπάλους, για να περνάνε, χωρίς οργανωμένη και συντονισμένη αντίσταση, οι ακραία νεοφιλελεύθερες και αντεργατικές πολιτικές επιλογές τους. Για το μόνο που ενδιαφέρεται αυτή η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, είναι η ένταξή της στα ευρωπαϊκά προγράμματα και στο ΕΣΠΑ και η συνδιαχείρισή τους, ώστε να συντηρείται «διασωληνωμένος» και «λαδωμένος» ο μηχανισμός της γραφειοκρατίας, αλλά και για να οικειοποιείται τα όποια προνόμια της η ηγετική της ομάδα!
Μερίδιο ευθύνης, και μάλιστα σημαντικό, έχουν και όσοι νομιμοποίησαν την παραμονή αυτής της γραφειοκρατικής ομάδας στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, αποδεχόμενοι μάλιστα χειρότερους όρους, όσον αφορά στη σύνθεση του σώματος και τις διαδικασίες στο Συνέδριο – παρωδία, τον Φλεβάρη του 2020, χωρίς καμία συζήτηση και με μόνο θέμα την εκλογή νέας διοίκησης υπό την εποπτεία των εισαγγελικών αρχών και την περιφρούρηση μεγάλης αστυνομικής δύναμης και των ΜΑΤ.
Η Εργατική Τάξη δεν έχει πλέον να περιμένει τίποτα από αυτή την ΓΣΕΕ. Η κατάσταση αυτή δεν αλλάζει δυστυχώς από τα μέσα. Η μόνη προοπτική βρίσκεται στη αναζωογόνηση των πρωτοβάθμιων σωματείων και στη συμμετοχή των εργαζομένων, στο συντονισμό της δράσης τους και στη συνεργασία όλων των ταξικών δυνάμεων, εργατικών συλλογικοτήτων και αγωνιστών συνδικαλιστών και εργαζομένων, με στόχο την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος, στην προοπτική να σταλεί στα αζήτητα το άδειο, αλλά επικίνδυνο και τοξικό κουφάρι της σημερινής ΓΣΕΕ. Είναι κατεπείγουσα ανάγκη η αντικατάστασή της με μια εργατική ηγεσία που θα είναι κομμάτι από την σάρκα της Εργατικής Τάξης και με μια τέτοια οργάνωση και δομή που δεν θα την ξεκόβει από τη βάση της, δεν θα αναπαράγει τη γραφειοκρατία και τον παραγοντισμό και δεν θα μετατρέπει την συνδικαλιστική ενασχόληση σε προσοδοφόρο επάγγελμα με προκλητικά προνόμια.
Δεκέμβρης 2020
Από το ΜΕΤΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου