Αποχαιρετισμός Στον Σπύρο Κότσια

Σπύρος Κότσιας

Γιάννης Σηφακάκης 

Την Δευτέρα 15/3 έφυγε από τη ζωή ο Σπύρος Κότσιας, για πολλά χρόνια πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών.

Η γνωριμία της Εργατικής Αλληλεγγύης με τον Σπύρο ξεκινάει τον Σεπτέμβρη του ’90, στις μεγάλες απεργίες που για τρεις βδομάδες είχαν παραλύσει τα πάντα, ενάντια στις επιθέσεις του γέρου Μητσοτάκη. Μαζικές απεργιακές φρουρές 300 σιδηροδρομικών, συγκρούσεις με τα ΜΑΤ στο σταθμό Λαρίσης, συμμετοχή συμπαραστατών από άλλους χώρους αλλά και γυναικών από τα γύρω μπαλκόνια που έριχναν αντικείμενα και γράσα στις γραμμές για να εμποδίζουν να ξεκινάνε τα τραίνα. Την άνοιξη του ’99 οι σιδηροδρομικοί στη Β. Ελλάδα απεργούν για να εμποδίσουν τη μεταφορά στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία και η έμπνευση που δίνουν φτάνει μέχρι την Ιαπωνία, από όπου αντιπροσωπεία σιδηροδρομικών έρχεται στην Ελλάδα και συμμετέχει στη διαδήλωση του Πολυτεχνείου εκείνη τη χρονιά. 

Ο Σπύρος δεν ήταν «μόνο» μαχητικός συνδικαλιστής, ήταν και «ενεργός σοσιαλιστής» όπως συχνά δήλωνε ο ίδιος. Μέλος του ΠΑΣΟΚ αρχικά, διαφοροποιήθηκε από τους «εκσυγχρονιστές» του Σημίτη, συμμετείχε σε πολλές ομάδες και πρωτοβουλίες.

Βρέθηκε στο πλευρό των 5 της ΟΣΕ ενάντια στην εθνικιστική εκστρατεία για το Μακεδονικό στις αρχές του ’90. Συμμετείχε στο κίνημα ενάντια στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση με την Πρωτοβουλία Γένοβα 2001 και στο αντιπολεμικό κίνημα που ακολούθησε μέχρι το 2009 στηρίζοντας ενεργά τη Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο. Συμμετείχε στο Συντονιστικό της ΚΕΕΡΦΑ το 2011 και στις μάχες ενάντια στο ρατσισμό και τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. 

Πήρε ενεργά μέρος στις μάχες ενάντια στα Μνημόνια, στις διαδηλώσεις αλλά και σε εκδηλώσεις που οργάνωνε το ΣΕΚ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, καλώντας σε στήριξη των ψηφοδελτίων της στις εκλογές του 2012.  Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την «κωλοτούμπα» το καλοκαίρι του 2015. Από όποιο μετερίζι κι αν πάλεψε επέμενε στη «διαμόρφωση ενός κινήματος που με αξιώσεις θα αντιπαλέψει την επίθεση στα λαϊκά συμφέροντα και θα επιβάλλει τη δική του στρατηγική διέξοδο από την κρίση, αποτρέποντας τις απάνθρωπες θυσίες που απαιτούν από τους εργαζόμενους ο Καπιταλισμός της καταστροφής και το αόρατο χέρι των αγορών». 

Τον Ιούνη του 2010 δήλωνε στην Εργατική Αλληλεγγύη: «Το κίνημα και οι κινητοποιήσεις πρέπει να συνεχισθούν και να ενταθούν. Βέβαια εντείνονται και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κ. Χρυσοχοΐδη, ο οποίος έχει καιρό να βγει στις τηλεοράσεις να μας πει πόσο αγαπάει τον πολίτη και νοιάζεται για την δημοκρατία. Έχει τους πραίτορες τώρα, που συμπεριφέρονται χειρότερα από τους πραίτορες του Πολύδωρα και δέρνουν τον κόσμο. Κάνω έκκληση στο κόσμο να συμμετέχει στις επόμενες κινητοποιήσεις, να υπάρξει μεγαλύτερη αλληλεγγύη, να μην φοβάται τους αγώνες και να βγει στο δρόμο για να μην περάσει αυτή η πολιτική που θα εξαθλιώσει ολόκληρη την κοινωνία».

Πηγή : ergatiki