Το δεύτερο παγκόσμιο κύμα της πανδημίας και της ανεξέλεγκτης πλέον ανεργίας, βρίσκει την Ελλάδα με ένα εξαντλημένο Εθνικό Σύστημα Υγείας, με την κυβέρνηση να αρνείται ακόμα και τώρα να το στηρίξει με προσλήψεις νοσηλευτικού προσωπικού και απαραίτητων εγκαταστάσεων (ΜΕΘ, κ.λπ.).
Το νέο λοκ-ντάουν είναι η απόδειξη της αδυναμίας της να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Επιβλήθηκε από μία άχρηστη και επικίνδυνη κυβέρνηση, όχι για να προφυλάξει τους εργαζόμενους αλλά για να διατηρήσει τον κοινωνικό έλεγχο μπροστά στον άμεσο κίνδυνο να γίνουν τα αστικά κέντρα μια δεύτερη «Λομβαρδία» με χιλιάδες νεκρούς.
Απόδειξη των «προθέσεών» της είναι ότι ενώ κηρύσσει δεύτερο λοκ-ντάουν ταυτόχρονα προχωρά στην ψήφιση αντεργατικού νομοσχεδίου Βρούτση και ενεργοποιεί τον νέο “Πτωχευτικό Κώδικα” που θα οδηγήσει στη μεγαλύτερη τις τελευταίες δεκαετίες απαλλοτρίωση της αποταμίευσης (σπίτια και μικρά ακίνητα) των εργαζόμενων και των φτωχών βιοπαλαιστών.
Ανεργία, Φτωχοποίηση και Απαλλοτρίωση της μικρής ιδιοκτησίας για λογαριασμό του χρηματιστικού και του τραπεζικού κεφαλαίου υπό την σκιά της καταστολής του Χρυσοχοΐδη, αυτή είναι η κυβέρνηση που επιβάλει το λοκ-ντάουν.
Η πανδημία και η εφιαλτική κατάσταση που βρισκόμαστε έχει ξεπηδήσει μέσα από την κρίση και την παρακμή ενός κοινωνικού συστήματος που η διατήρησή του είναι πλέον ασύμβατη με το δικαίωμα στη δουλειά, την υγεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα, με την ίδια την ζωή με ανθρώπινους όρους.
Ό,τι δεν παράγει υπεραξία για το κεφάλαιο, θα πρέπει να καταστραφεί.
Κάθε δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με αγώνες, και πρώτα απ’ όλα το δικαίωμα στη δουλειά, καταστρέφεται από την παρακμή και την «αδυναμία» του συστήματος να εκμεταλλεύεται την ανθρώπινη εργασία με όρους που να επιτρέπουν την αναπαραγωγή της ζωής με ανθρώπινους όρους.
Οι επιδοματικές πολιτικές μέσα στον εφιάλτη της κρίσης και της πανδημίας αντικαθιστούν την εξασφάλιση εργασίας.
• Η ελαστικοποίηση των συνθηκών εργασίας εξαφανίζουν σταδιακά τα όρια μεταξύ μισθωτής εργασίας και ανεργίας.
• Η ανεργία έχει ξεπεράσει πλέον τα επίπεδα των μνημονιακών χρόνων αν στα επίσημα νούμερα της στατιστικής υπηρεσίας προστεθούν οι άνεργοι των επιχειρήσεων που κλείνουν λόγω λοκ νταουν και ύφεσης, οι μερικώς απασχολούμενοι των 200 και των 300 ευρώ που σήμερα δουλεύουν και αύριο είναι στο δρόμο χωρίς ούτε επίδομα ανεργίας.
• Η παρασιτική οικονομία της παροχής υπηρεσιών κτυπήθηκε από την “τέλεια καταιγίδα” και κατέρρευσε, ενώ οι προσπάθειες για τον “εσωτερικό τουρισμό” είχαν την ίδια τύχη. Στο διάστημα αυτό, χάθηκαν 500.000 θέσεις εργασίας, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ τα επιδόματα λήγουν στο τέλος του έτους, με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας με ημερομηνία λήξης, να γίνονται με τους χειρότερους δυνατούς όρους πελατειακής ομηρίας και μισθών πείνας για τους εργαζόμενους.
• Συγχρόνως το φάσμα των εξώσεων και της έλλειψης στέγης είναι παρόν, με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας να δρομολογούνται για τον Ιανουάριο, ενώ μπαίνουν στο κόκκινο τα δάνεια των εργαζόμενων που έχασαν τη δουλειά τους μέσα στην πανδημία. Οι κοινωνικές παροχές για τους άνεργους μειώνονται και το ΚΕΑ πλέον ελάχιστοι μπορούν να πάρουν. Τα τρόφιμα από το ΕΒΑ είναι ελάχιστα και κακής ποιότητας, ενώ οι επαγγελματίες είναι μπροστά στην μείωση του εισοδήματος, και όσα επιδόματα και να δοθούν δεν έχουν αύριο, ενώ η κατάσταση στις λαϊκές συνοικίες μυρίζει μπαρούτι.
• Ο εφιάλτης θα γίνει ακόμα περισσότερο ορατός όταν μετά το δεύτερο λοκ ντάουν -και πολύ περισσότερο μετά τα επόμενα λοκ ντάουν μέχρι να βρεθούν εμβόλια και φάρμακα- οι επιχειρήσεις που θα ανοίγουν θα είναι πάντα λιγότερες από αυτές που έκλεισαν. Ήδη από τις επαγγελματικές ενώσεις των «μικρομεσαίων» (δηλαδή του μεγαλύτερου εργοδότη σε αριθμό εργαζόμενων στην χώρα) ανακοινώθηκε ότι μετά το λοκ ντάουν περί τις 90 χιλιάδες επιχειρήσεις δεν θα ξανα-ανοίξουν…
Πηγαίνοντας προς το τέλος αυτού του χρόνου, ήδη μετράμε εκατομμύρια άστεγους και άνεργους σ’ ολόκληρη την «ανεπτυγμένη» Ευρώπη χωρίς νοσοκομειακή περίθαλψη, χωρίς στέγη, χωρίς θέρμανση μέσα στον επερχόμενο χειμώνα, χωρίς το δικαίωμα στην ζωή, προορισμένους από το σύστημα να αφεθούν στο έλεος της ανέχειας, προορισμένους να πεθάνουν.
Ακολουθώντας τις κυβερνήσεις της Ιταλίας και του Βελγίου που οδηγούν στο θάνατο τους αβοήθητους ηλικιωμένους στους ξενώνες και τα γηροκομεία, με τα νοσοκομεία να έχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, η κυβέρνηση και στην Ελλάδα φροντίζει για το τομάρι της χωρίς να κινδυνεύει, αφού «οι έχοντες και κατέχοντες» έχουν στη διάθεσή τους την περίθαλψη των ασφαλιστικών εταιρειών και των μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων.
Είναι σαφές ότι με την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που κηρύσσουν για την πανδημία, την προώθηση της αντιδραστικής εργατικής νομοθεσίας, οι κυβερνήτες, οι τραπεζίτες και οι μεγάλοι εργοδότες, προετοιμάζονται για τις ανοικτές μπροστά μας ταξικές συγκρούσεις. Οι νόμοι που νομοθετούν και η καταστολή που ασκούν, το αποδεικνύει.
Ο λαός αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της λοίμωξης και της πείνας, με ευθύνη της αστικής τάξης και της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μιας κυβέρνησης ληστών ενός λαού που υποφέρει από την κρίση και την πανδημία. Για τον έλεγχο και την χειραγώγηση των μαζών, που φοβάται η αστική τάξη και το κεφάλαιο, χρησιμοποιεί το ιδεολογικό δηλητήριο του εθνικισμού, ενώ σε έναν πολεμικό όλεθρο στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι οι εργάτες και η νεολαία στην Ελλάδα και την Τουρκία που θα κινδυνέψουν να ματοκυλιστούν για τα καπιταλιστικά συμφέροντα.
Είναι ο καιρός οι άνεργοι και οι αποκλεισμένοι αυτού του κόσμου της εκμετάλλευσης και καταπίεσης, να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας στερούν οι από πάνω, ανατρέποντάς τους μαζί με το παρακμασμένο σύστημα που υπηρετούν.
Για το δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν υγεία, την στέγη και την δουλειά και όχι στην εξαθλίωση του επιδόματος ανεργίας, τα επιδόματα του ΚΕΑ και τα ελάχιστα συσσίτια.
Για λιγότερη δουλειά – δουλειά για όλους, χωρίς μείωση μισθών!
Για ένα σχέδιο αναδιοργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας με βάση τις ανάγκες των εργαζόμενων, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυτό μόνο η εργατική τάξη μπορεί να το πάρει πάνω της μαζί με όλους τους καταπιεσμένους, στη βάση των κοινωνικών αναγκών των πολλών και όχι των κερδών των λίγων.
Εργαζόμενοι και άνεργοι εργάτες, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας σπάζοντας το φράγμα της την απομόνωσης, του ατομικισμού και της παθητικότητας, με ισχυρή Αλληλεγγύη, να οργανωθούμε σε εργατικές συλλογικότητες δράσης, στις συνοικίες και τους χώρους δουλειάς, με αλληλεγγύη, συντροφικότητα και προοπτική, ανοίγοντας τον δρόμο για την ανθρώπινη ζωή που δικαιούμαστε.
Εργατική Συμμαχία στα Δυτικά
Νοέμβρης 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου