ΚΑΤΩ ΤΑ ΝΕΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!
Με αγώνες να καταργήσουμε νέα & παλιά μνημόνια
Να διώξουμε την κυβέρνηση του Τσίπρα
Με αγώνες να καταργήσουμε νέα & παλιά μνημόνια
Να διώξουμε την κυβέρνηση του Τσίπρα
Η μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, για να κρατηθεί στην εξουσία, εκτελεί πειθήνια τις κανιβαλικές νεοφιλελεύθερες ορέξεις των λεγόμενων δανειστών ψηφίζοντας συνεχώς αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα. Έτσι μετά την ψήφιση του 3ου μνημονίου, του ασφαλιστικού, του φορολογικού νόμου, του «κόφτη» κτλ, προχωράει σε ένα ακόμη σημαντικότερο χτύπημα. Στόχος δανειστών/κερδοσκόπων και συγκυβέρνησης είναι η πλήρης κατεδάφιση των εργατικών δικαιωμάτων μας, με την ψήφιση των μέτρων για τα «εργασιακά», τα οποία είναι προαπαιτούμενα της λεγόμενης 2ης αξιολόγησης και πρέπει να ψηφιστούν μέσα στο Φθινόπωρο, για να πάρει η κυβέρνηση τη υποδόση των 2,8 δις.
Παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις υπουργών και βουλευτών τα μέτρα θα είναι ισοπεδωτικά. Ήδη από τις 18/6 βρίσκονται στην Αθήνα η διεθνής 8μελής Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για τα εργασιακά η οποία έχει συσταθεί από κοινού από τους δανειστές/κερδοσκόπους και το υπουργείο Εργασίας και θα εκδώσει πόρισμα, το οποίο θα παραδώσει στις 12 Σεπτέμβρη. Χαρακτηριστικό της 8μελής Επιτροπής αυτής είναι ότι υπάρχει μόλις ένας έλληνας (γνωστός αντιδραστικός), ενώ κανείς εργατολόγος της χώρας δεν δέχθηκε να συμμετέχει σε αυτήν!
Μειώνουν μισθούς, καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις, τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και το δικαίωμα στην απεργία!
Τα μέτρα που προετοιμάζονται αφορούν την άμεση μείωση του μισθολογικού κόστους,(για ακόμη μια φορά) τις σχέσεις εργασίας (για πολλοστή φορά) και και το πετσόκομμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του συνδικαλισμού! Συγκεκριμένα:
– Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (σήμερα είναι 586 ευρώ μικτά για τους πάνω από 25 ετών, 511 ευρώ μικτά για τους κάτω των 25 ετών). Ήδη ξεκίνησε η υπογραφή επιχειρησιακών «συλλογικών συμβάσεων», κάτω από και από τα 586 Ευρώ από τις εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».
– Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας) στον ιδιωτικό τομέα, αρχικά ίσως με την τακτική της «συγχώνευσης» στους 12 μισθούς για τους παλιούς εργαζομένους και η πλήρης κατάργηση για τους νέους.
– Κατάργηση όλων των επιδομάτων (επιδομάτων γάμου, τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινής εργασίας και οι προσαυξήσεις λόγω τριετιών! –θα επιφέρει άμεση μείωση έως 30% του μισθού σε αρκετούς εργαζόμενους).
– Αμετάβλητο μισθό (ίδιο) για όλον τον εργασιακό βίο («σύστημα “καθαρού” μισθού»)
– Ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας: Καθιέρωση συμβάσεων εργασίας όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hour contracts) και τις λευκές συμβάσεις (white contracts) δηλαδή της απασχόλησης όταν θέλει ο εργοδότης και με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος ή έστω λίγων ωρών χωρίς ασφαλιστική κάλυψη κ.λπ.
Ακόμη χειρότερα είναι τα παρακάτω που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, και όχι μόνο άμεσα το μισθολογικό κόστος.
– Κατάργηση, αρχικά ίσως μόνο στην πράξη, των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων (ακόμη και αυτές που υπογράφουν οι Ομοσπονδίες ή και η ΓΣΕΕ. Υπογραφή «συλλογικών συμβάσεων» από εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».
– Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων (χωρίς όρια και χωρίς διοικητικό βέτο). Πρόσφατη απόφαση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έκρινε ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχει η ελληνική νομοθεσία στον εκάστοτε υπ. Εργασίας να αρνείται σε επιχειρήσεις τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων! (προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής η οποία μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλκίδας, είχε ζητήσει έγκριση από τον υπ. Εργασίας για ομαδικές απολύσεις των 236 εργαζομένων, η οποία απορρίφθηκε).
– Τη μείωση της αποζημίωσης για απολύσεις εργαζόμενων, η οποία θεωρείται ακόμη υψηλή με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
– Περιορισμό ή και κατάργηση της προστασίας των μελών του Σωματείου που προβλέπεται από το Ν. 1264/82. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμό των προσώπων που δικαιούνται άδειες. Δραστική μείωση των ημερών απουσίας συνδικαλιστή και ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για κάθε εργαζόμενο.
– Ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση του «Διευθυντικού Δικαιώματος» και παράλληλη μείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
– Αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση απεργιών.
– Επαναφορά του lock out (ανταπεργίας) που είχε καταργηθεί με το Ν.1264/82.
Τα μέτρα που προετοιμάζονται αφορούν την άμεση μείωση του μισθολογικού κόστους,(για ακόμη μια φορά) τις σχέσεις εργασίας (για πολλοστή φορά) και και το πετσόκομμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και του συνδικαλισμού! Συγκεκριμένα:
– Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (σήμερα είναι 586 ευρώ μικτά για τους πάνω από 25 ετών, 511 ευρώ μικτά για τους κάτω των 25 ετών). Ήδη ξεκίνησε η υπογραφή επιχειρησιακών «συλλογικών συμβάσεων», κάτω από και από τα 586 Ευρώ από τις εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».
– Κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού (δώρα Πάσχα, Χριστουγέννων και επίδομα αδείας) στον ιδιωτικό τομέα, αρχικά ίσως με την τακτική της «συγχώνευσης» στους 12 μισθούς για τους παλιούς εργαζομένους και η πλήρης κατάργηση για τους νέους.
– Κατάργηση όλων των επιδομάτων (επιδομάτων γάμου, τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινής εργασίας και οι προσαυξήσεις λόγω τριετιών! –θα επιφέρει άμεση μείωση έως 30% του μισθού σε αρκετούς εργαζόμενους).
– Αμετάβλητο μισθό (ίδιο) για όλον τον εργασιακό βίο («σύστημα “καθαρού” μισθού»)
– Ακόμη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση της εργασίας: Καθιέρωση συμβάσεων εργασίας όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hour contracts) και τις λευκές συμβάσεις (white contracts) δηλαδή της απασχόλησης όταν θέλει ο εργοδότης και με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος ή έστω λίγων ωρών χωρίς ασφαλιστική κάλυψη κ.λπ.
Ακόμη χειρότερα είναι τα παρακάτω που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, και όχι μόνο άμεσα το μισθολογικό κόστος.
– Κατάργηση, αρχικά ίσως μόνο στην πράξη, των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων (ακόμη και αυτές που υπογράφουν οι Ομοσπονδίες ή και η ΓΣΕΕ. Υπογραφή «συλλογικών συμβάσεων» από εργοδοτικές «Ενώσεις Προσώπων».
– Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων (χωρίς όρια και χωρίς διοικητικό βέτο). Πρόσφατη απόφαση του γενικού εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έκρινε ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχει η ελληνική νομοθεσία στον εκάστοτε υπ. Εργασίας να αρνείται σε επιχειρήσεις τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων! (προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής η οποία μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλκίδας, είχε ζητήσει έγκριση από τον υπ. Εργασίας για ομαδικές απολύσεις των 236 εργαζομένων, η οποία απορρίφθηκε).
– Τη μείωση της αποζημίωσης για απολύσεις εργαζόμενων, η οποία θεωρείται ακόμη υψηλή με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
– Περιορισμό ή και κατάργηση της προστασίας των μελών του Σωματείου που προβλέπεται από το Ν. 1264/82. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, περιορισμό των αμειβόμενων αδειών στις απολύτως απαραίτητες, καθώς και περιορισμό των προσώπων που δικαιούνται άδειες. Δραστική μείωση των ημερών απουσίας συνδικαλιστή και ευθυγράμμιση με τα ισχύοντα για κάθε εργαζόμενο.
– Ακόμη μεγαλύτερη ενίσχυση του «Διευθυντικού Δικαιώματος» και παράλληλη μείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
– Αλλαγή του τρόπου λήψης αποφάσεων για την πραγματοποίηση απεργιών.
– Επαναφορά του lock out (ανταπεργίας) που είχε καταργηθεί με το Ν.1264/82.
Μας μετατρέπουν σε συγχρόνους δουλοπάροικους – Να τους σταματήσουμε!
Όλες οι παραπάνω «μεταρρυθμίσεις» καταργούν ουσιαστικά το συνδικαλιστικό νόμο (Ν. 1264/82) και κάθε άλλο νόμο που κατοχυρώνει κάποια, έστω και περιορισμένα, δικαιώματα των εργαζομένων, των εκπροσώπων τους, της συνδικαλιστικής δράσης και των Συνδικάτων κι έχουν στόχο να κάνουν αδύνατη την απεργία, να καταργήσουν επί της ουσίας τα Σωματεία, τη συνδικαλιστική δράση και ιδιαίτερα το μαχητικό συνδικαλισμό, να ποινικοποιούν και να απαγορεύουν την οποιαδήποτε αγωνιστική διεκδίκηση ή κινητοποίηση και τις απεργίες, να μένουν οι εργαζόμενοι έρμαιο στις εργοδοτικές αυθαιρεσίες κτλ, με λίγα λόγια να ατομικοποιήσουν τους εργαζόμενους και να περιθωριοποιήσουν το συνδικαλιστικό κίνημα. Έτσι ανοίγει ο δρόμος σε ένα αυταρχικό καθεστώς: όπου τα συνδικάτα θα είναι μισοπαράνομα και σε κάθε περίπτωση παντελώς ανίσχυρα, όπου ο ρόλος τους δεν θα αναγνωρίζεται καθόλου, παρά μόνο του «υπεύθυνου» ή κυβερνητικού συνδικαλισμού των ελεγχόμενων συνδικάτων, των συνδικάτων «σφραγίδων», των εργοδοτικών ή «κίτρινων» σωματείων.
Για να επιβιώσει έστω και διασωληνωμένος ο ελληνικός καπιταλισμός χρειάζεται ένα συντριπτικό χτύπημα στην εργατική τάξη, στο βιοτικό της επίπεδο και κυρίως να την αφοπλίσει από τα εργαλεία της ώστε να μη μπορέσει να αντιμετωπίσει και τις επόμενες επιθέσεις που θα ακολουθήσουν.
Άλλωστε το ίδιο σχέδιο επιχειρείται λίγο πολύ και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες (αντεργατικοί νόμοι σε Γαλλία, Βέλγιο κτλ), λόγω της όξυνσης της οικονομικής κρίσης στην ΕΕ.
Μαχητικοί αγώνες – Αυτοοργάνωση- Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας!
Απέναντι σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση πρέπει να προετοιμαστούμε από τώρα για την σύγκρουση του Φθινοπώρου. Είναι μια σκληρή μάχη στην οποία πρέπει να μπούμε αποφασισμένοι και να τη φτάσουμε μέχρι το τέλος. Πιάνοντας το νήμα από το 2010-12, με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο, τις δεκάδες μαζικές απεργίες και τις μαχητικές διαδηλώσεις. Ακολουθώντας το παράδειγμα των γάλλων(και βέλγων) εργαζομένων όπου για αρκετούς μήνες αγωνίστηκαν ενάντια στο «νόμο Κομρί», με μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, μεταξύ άλλων σε ορισμένους από τους πιο σημαντικούς κλάδους της οικονομίας. Διαδηλώσεις με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων –όπως και της μαζικής συμμετοχής μαθητών και φοιτητών-έγιναν σε πολλές γαλλικές πόλεις, σπάζοντας παράλληλα και το νόμο «έκτακτης ανάγκης» που έχει επιβάλλει η κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς και αντιμετωπίζοντας τη βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Παρά την πραξικοπηματική ψήφιση του νομοσχεδίου, οι εργαζόμενοι έχουν προαναγγείλει νέα αντεπίθεση και κινητοποιήσεις από το Σεπτέμβρη.
Να βάλουμε τέλος στα σχέδια κυβέρνησης-δανειστών για το εργασιακό νομοσχέδιο που ετοιμάζουν. Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Να ξεκινήσουμε μια μεγάλη εκστρατεία ενημέρωσης και δράσεων για τις δραματικές επιπτώσεις που θα επιφέρει η πιθανή ψήφιση ενός τέτοιου νόμου. Να θυμηθούμε τις καλύτερες παραδόσεις του εργατικού κινήματος. Να οργανωθούμε με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιάς για να σταματήσουμε συντονισμένα και με ενότητα τη νέα επίθεση, να αντιμετωπίσουμε το κράτος «έκτακτης ανάγκης» του Τσίπρα και της παρέας του που επιστρέφει δριμύτερο για να καταστείλει το κίνημα. Στηριζόμενοι στην αυτοοργάνωση μας θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε και τα εμπόδια που βάζουν οι ξεπουλημένοι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, καθώς και τον ύπουλο και διασπαστικό ρόλο που παίζει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Να προετοιμάσουμε μια Πολιτική Γενική Απεργία Διαρκείας που θα τσακίσει στην πράξη τα μνημόνια και όσους τα εφαρμόζουν, νέους και παλιούς μνημονιακούς.
Σε αυτή τη μάχη σημαντικό ρόλο πρέπει να έχει η νεολαία, μαθητές και φοιτητές, που δέχονται διπλό χτύπημα: τη διάλυση της παιδείας και τα εργασιακά που χτυπούν πρώτα τα δικά τους δικαιώματα, επιφυλάσσοντας τους ένα κατάμαυρο μέλλον (η χαμένη γενιά όπως οι ίδιοι οι αστοί την αποκαλούν).
Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Νέοι, να επιβάλλουμε ένα πρόγραμμα σωτηρίας
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Οι υποχωρήσεις στον ταξικό εχθρό οδηγούν σε ιστορικές προδοσίες. Τίποτα δε θα μας χαριστεί από τους ντόπιους και ευρωπαίους καπιταλιστές που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να διατηρήσουν την παραπαίουσα αντιδραστική Ευρωπαϊκή Ένωση –ειδικά μετά την τεράστιας σημασίας νίκη του BREXIT. Απαιτείται να επιβάλλουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα σωτηρίας:
Η μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι δεν υπάρχουν μεσοβέζικες λύσεις. Οι υποχωρήσεις στον ταξικό εχθρό οδηγούν σε ιστορικές προδοσίες. Τίποτα δε θα μας χαριστεί από τους ντόπιους και ευρωπαίους καπιταλιστές που θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να διατηρήσουν την παραπαίουσα αντιδραστική Ευρωπαϊκή Ένωση –ειδικά μετά την τεράστιας σημασίας νίκη του BREXIT. Απαιτείται να επιβάλλουμε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα σωτηρίας:
-ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΠΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΝΕΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
-ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ.
-ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΥΡΩ – Ε.Ε.
-ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Αυτό το πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από ένα νέο κύμα αγώνων, που θα αποτελέσει τις βάσεις για μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, τη μόνη δύναμη που μπορεί να το εγγυηθεί. Να στηριχτούμε στην αλληλεγγύη και τον διεθνισμό μεταξύ των ευρωπαίων εργαζομένων. Να διαλύσουμε την ΕΕ των πολέμων, του ρατσισμού, της ανεργίας και της φτώχειας. Απέναντι στη βαρβαρότητα που οδηγεί η καπιταλιστική κρίση, ν’ ανοίξουμε τον δρόμο για τη μοναδική ρεαλιστική εναλλακτική λύση, τον Σοσιαλισμό.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου