Συνάδελφοι,
Φέτος συμπληρώνονται 135 χρόνια από την εξέγερση των εργατών του Σικάγου (1886) η οποία πνίγηκε στο αίμα από τις δυνάμεις καταστολής.
Στο επίκεντρο του αγώνα τότε ήταν 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ανάπαυσης, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος μόρφωσης και δημιουργίας.
Ήταν μία μεγαλειώδης ιστορική και ταξική απάντηση των εργατών οι οποίοι έβαλαν μπροστά τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς του εκπροσώπους προτάσσοντας τα στήθη τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Στο επίκεντρο του αγώνα τότε ήταν 8 ώρες δουλειάς, 8 ώρες ανάπαυσης, 8 ώρες ελεύθερος χρόνος μόρφωσης και δημιουργίας.
Ήταν μία μεγαλειώδης ιστορική και ταξική απάντηση των εργατών οι οποίοι έβαλαν μπροστά τα δίκαια αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τους πολιτικούς του εκπροσώπους προτάσσοντας τα στήθη τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.
Στα χρόνια που ακολούθησαν σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας η εργατική τάξη απέκτησε οργάνωση - συνδικάτα - αγωνιστικό σχέδιο, βγήκε στο προσκήνιο παλεύοντας με αποφασιστικότητα με σκοπό να γυρίσει προς τα μπρος τον τροχό της ιστορίας....
Αυτή την ιστορική μέρα αποτίμουμε φόρο τιμής σε όλους τους εργάτες που έπεσαν θύματα για τους σκοπούς της τάξης μας από το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Τιμούμε ιδιαίτερα τους νεκρούς καπνεργάτες της αστυνομικής καταστολής στην Θεσσαλονίκη το 1936, αυτούς της ματωμένης απεργίας στον Πειραιά το 1923, τους 200 κομμουνιστές στην Καισαριανή και χιλιάδες ακόμη που έγιναν θυσία με τους αγώνες τους για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Σε όλα αυτά τα χρόνια ότι κερδήθηκε και κατακτήθηκε ήταν αποτέλεσμα σκληρών, επίπονων και μακροχρόνιων αγώνων, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι οι εργάτες με την οργάνωση, την ενότητα και τον ανυποχώρητο αγώνα τους έχουν τη δύναμη να κατακτούν και συνεχώς να βελτιώνουν τα δικαιώματά τους στην εργασία, στους μισθούς, στην κοινωνική ασφάλιση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στα μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.
Αποδεικνύεται ότι κινητήριος μοχλός της κοινωνικής εξέλιξης σε μία βαθιά ανταγωνιστική ταξική κοινωνία, ήταν και παραμένει η ταξική πάλη και ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό καταπιεστικό καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτός ο αγώνας οδηγεί στην χειραφέτηση και στην απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και αυτός είναι ο δρόμος που σταθερά πρέπει να ακολουθηθεί έως το τέλος για τη νίκη της εργατικής τάξης ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και των πολιτικών αχθοφόρων του.
Παρά τα σκαμπανεβάσματα, τα πισωγυρίσματα, τα ζικ-ζακ, η ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, ως νεκροθάφτης του εκμεταλλευτικού συστήματος, είναι η πορεία που πρέπει να διανύσει για να πάρει η ίδια στα χέρια της τα μέσα παραγωγής και να γίνει πραγματικά αφέντης του μόχθου της.
Σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, κεφάλαιο και αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις, τα δικαιώματα των εργαζομένων, επιχειρούν ένα μπαράζ μεταρρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων με στόχο να αυγατίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών, να περάσουν την κρίση πάνω από τις πλάτες του λαού.
Για αυτό όλα τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας και σε όλο τον κόσμο σημειώνεται μία συντονισμένη επίθεση ενάντια στα εργατικά, λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Οι αντιδραστικές αλλαγές που πραγματοποιούνται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, στοχεύουν να προωθήσουν ένα νέο βάρβαρο εργασιακό μοντέλο, χτυπώντας αδίστακτα το σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτές τις αλλαγές τις βιώσαμε με ιδιαίτερη ένταση στη μνημονιακή περίοδο από τις κυβερνήσεις Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) - ΣΥΡΙΖΑ και τους πολιτικούς τους δορυφόρους....
Αυτή η πολιτική συνεχίζεται και κλιμακώνεται και την τελευταία 2ετία με τη Ν.Δ η οποία άδραξε την ευκαιρία με την υγειονομική κρίση και μέσα σε ένα καθεστώς ασφυκτικών περιορισμών και απαγορεύσεων έχει εξαπολύσει μία επίθεση με σκοπό να σαρώσει ότι έχει απομείνει όρθιο στα εργατικά - δημοκρατικά δικαιώματα.
Στρώνει τον δρόμο η περιβόητη ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, οι νέες επενδύσεις για το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να βρουν τσακισμένα τα δικαιώματα, να χτυπήσουν αδίστακτα την οργάνωση των εργαζομένων, τα συνδικάτα τους, να ελαχιστοποιήσουν την αντίστασή τους και με τον τρόπο αυτό να εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και η επέλαση του κεφαλαίου να γίνει χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις, ώστε η ανταγωνιστικότητά του και η κερδοφορία του να είναι εγγυημένη και εξασφαλισμένη!!!
Σε αυτό αποσκοπούν οι αποκαλούμενες μεταρρυθμιστικές πολιτικές που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, αυτούς τους στόχους υπηρετεί και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει.....
Για το σκοπό αυτό αξιοποιεί στο έπακρο τις αστικοποιημένες, υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ οι οποίες είναι απόλυτα συστοιχισμένες στη γραμμή των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων όπως αυτές προωθούνται από την Ε.Ε, το κεφάλαιο και τις αστικές κυβερνήσεις.
Οι επιχειρούμενες κυβερνητικές αλλαγές στο 8ωρο, την απεργία, την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, την ουσιαστική κατάργηση των ΣΣΕ, στην κυριακάτικη αργία, στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και άλλες ακόμη που είναι στην ατζέντα τους, δείχνουν την πολιτική τους πρόθεση που είναι να καταφέρουν ένα συντριπτικό - θανάσιμο πλήγμα στο σύνολο των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η αντίσταση και η πάλη των εργαζομένων έχει καθοριστική σημασία, παραμερίζοντας την προδοτική συνδικαλιστική ηγεσία, πρέπει οι ίδιοι από τα κάτω να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια. Να συγκροτήσουν ένα νέο κέντρο αγώνα το οποίο πρέπει να πλαισιώσουν όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις στα συνδικάτα, να χαράξουν το δικό τους αγωνιστικό ταξικό σχέδιο, να βάλουν μπροστά τα δικαιώματα, τις διεκδικήσεις και τις σύγχρονες ανάγκες τους και μαζικά να πορευθούν σε μία ανοιχτή σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - κεφαλαίου.
Σε μία τέτοια κατεύθυνση καλούμε και τους Ναυτεργάτες οι οποίοι όλη την τελευταία περίοδο δέχονται μία σφοδρή επίθεση από την κυβέρνηση και τους εφοπλιστές στα εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά τους δικαιώματα, στις ΣΣΕ, στις νέες αλλαγές που επιχειρούνται στη ναυτική νομοθεσία και στο σύνολο των δικαιωμάτων τους.
Παλεύουμε:
- Για την κατάργηση των αντιδραστικών νόμων 2687/53, 4714/2020, 4150/2013, τις νομοθετικές διατάξεις για τον περιορισμό της απεργίας στην Ακτοπλοΐα με το απεργοσπαστικό πλοίο ασφαλείας.
- Την επαναφορά των συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, την αυτοτέλεια του ΝΑΤ και των άλλων ταμείων μας.
- Την υπογραφή- ανανέωση όλων των ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις.
- Την λήψη ουσιαστικών μέτρων για την ανεργία, την αύξηση των επιδομάτων για τους ανέργους και για τον covid-19.
- Τον ριζικό εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της Ναυτικής νομοθεσίας, του ναυτεργατικού σ.κ και του ίδιου του ναυτικού επαγγέλματος.
Αυτή την ιστορική μέρα αποτίμουμε φόρο τιμής σε όλους τους εργάτες που έπεσαν θύματα για τους σκοπούς της τάξης μας από το βάρβαρο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Τιμούμε ιδιαίτερα τους νεκρούς καπνεργάτες της αστυνομικής καταστολής στην Θεσσαλονίκη το 1936, αυτούς της ματωμένης απεργίας στον Πειραιά το 1923, τους 200 κομμουνιστές στην Καισαριανή και χιλιάδες ακόμη που έγιναν θυσία με τους αγώνες τους για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης.
Σε όλα αυτά τα χρόνια ότι κερδήθηκε και κατακτήθηκε ήταν αποτέλεσμα σκληρών, επίπονων και μακροχρόνιων αγώνων, πράγμα που επιβεβαιώνει ότι οι εργάτες με την οργάνωση, την ενότητα και τον ανυποχώρητο αγώνα τους έχουν τη δύναμη να κατακτούν και συνεχώς να βελτιώνουν τα δικαιώματά τους στην εργασία, στους μισθούς, στην κοινωνική ασφάλιση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στα μέτρα προστασίας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.
Αποδεικνύεται ότι κινητήριος μοχλός της κοινωνικής εξέλιξης σε μία βαθιά ανταγωνιστική ταξική κοινωνία, ήταν και παραμένει η ταξική πάλη και ο ανυποχώρητος αγώνας ενάντια στο εκμεταλλευτικό καταπιεστικό καπιταλιστικό σύστημα.
Αυτός ο αγώνας οδηγεί στην χειραφέτηση και στην απελευθέρωση από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και αυτός είναι ο δρόμος που σταθερά πρέπει να ακολουθηθεί έως το τέλος για τη νίκη της εργατικής τάξης ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου και των πολιτικών αχθοφόρων του.
Παρά τα σκαμπανεβάσματα, τα πισωγυρίσματα, τα ζικ-ζακ, η ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης, ως νεκροθάφτης του εκμεταλλευτικού συστήματος, είναι η πορεία που πρέπει να διανύσει για να πάρει η ίδια στα χέρια της τα μέσα παραγωγής και να γίνει πραγματικά αφέντης του μόχθου της.
Σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, κεφάλαιο και αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να πάρουν πίσω τις κατακτήσεις, τα δικαιώματα των εργαζομένων, επιχειρούν ένα μπαράζ μεταρρυθμίσεων και αναδιαρθρώσεων με στόχο να αυγατίσουν τα κέρδη των καπιταλιστών, να περάσουν την κρίση πάνω από τις πλάτες του λαού.
Για αυτό όλα τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας και σε όλο τον κόσμο σημειώνεται μία συντονισμένη επίθεση ενάντια στα εργατικά, λαϊκά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Οι αντιδραστικές αλλαγές που πραγματοποιούνται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο και στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, στοχεύουν να προωθήσουν ένα νέο βάρβαρο εργασιακό μοντέλο, χτυπώντας αδίστακτα το σύνολο των εργατικών δικαιωμάτων που κερδήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.
Αυτές τις αλλαγές τις βιώσαμε με ιδιαίτερη ένταση στη μνημονιακή περίοδο από τις κυβερνήσεις Ν.Δ – ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) - ΣΥΡΙΖΑ και τους πολιτικούς τους δορυφόρους....
Αυτή η πολιτική συνεχίζεται και κλιμακώνεται και την τελευταία 2ετία με τη Ν.Δ η οποία άδραξε την ευκαιρία με την υγειονομική κρίση και μέσα σε ένα καθεστώς ασφυκτικών περιορισμών και απαγορεύσεων έχει εξαπολύσει μία επίθεση με σκοπό να σαρώσει ότι έχει απομείνει όρθιο στα εργατικά - δημοκρατικά δικαιώματα.
Στρώνει τον δρόμο η περιβόητη ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, οι νέες επενδύσεις για το εγχώριο και ξένο κεφάλαιο να βρουν τσακισμένα τα δικαιώματα, να χτυπήσουν αδίστακτα την οργάνωση των εργαζομένων, τα συνδικάτα τους, να ελαχιστοποιήσουν την αντίστασή τους και με τον τρόπο αυτό να εντείνει την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και η επέλαση του κεφαλαίου να γίνει χωρίς ουσιαστικές αντιστάσεις, ώστε η ανταγωνιστικότητά του και η κερδοφορία του να είναι εγγυημένη και εξασφαλισμένη!!!
Σε αυτό αποσκοπούν οι αποκαλούμενες μεταρρυθμιστικές πολιτικές που επαγγέλλεται η κυβέρνηση, αυτούς τους στόχους υπηρετεί και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσει.....
Για το σκοπό αυτό αξιοποιεί στο έπακρο τις αστικοποιημένες, υποταγμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ οι οποίες είναι απόλυτα συστοιχισμένες στη γραμμή των αντεργατικών αναδιαρθρώσεων όπως αυτές προωθούνται από την Ε.Ε, το κεφάλαιο και τις αστικές κυβερνήσεις.
Οι επιχειρούμενες κυβερνητικές αλλαγές στο 8ωρο, την απεργία, την επέκταση των ευέλικτων μορφών εργασίας, την ουσιαστική κατάργηση των ΣΣΕ, στην κυριακάτικη αργία, στην ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και άλλες ακόμη που είναι στην ατζέντα τους, δείχνουν την πολιτική τους πρόθεση που είναι να καταφέρουν ένα συντριπτικό - θανάσιμο πλήγμα στο σύνολο των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και του λαού μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η αντίσταση και η πάλη των εργαζομένων έχει καθοριστική σημασία, παραμερίζοντας την προδοτική συνδικαλιστική ηγεσία, πρέπει οι ίδιοι από τα κάτω να πάρουν την τύχη τους στα δικά τους χέρια. Να συγκροτήσουν ένα νέο κέντρο αγώνα το οποίο πρέπει να πλαισιώσουν όλες οι αγωνιστικές δυνάμεις στα συνδικάτα, να χαράξουν το δικό τους αγωνιστικό ταξικό σχέδιο, να βάλουν μπροστά τα δικαιώματα, τις διεκδικήσεις και τις σύγχρονες ανάγκες τους και μαζικά να πορευθούν σε μία ανοιχτή σύγκρουση με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης - κεφαλαίου.
Σε μία τέτοια κατεύθυνση καλούμε και τους Ναυτεργάτες οι οποίοι όλη την τελευταία περίοδο δέχονται μία σφοδρή επίθεση από την κυβέρνηση και τους εφοπλιστές στα εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά τους δικαιώματα, στις ΣΣΕ, στις νέες αλλαγές που επιχειρούνται στη ναυτική νομοθεσία και στο σύνολο των δικαιωμάτων τους.
Παλεύουμε:
- Για την κατάργηση των αντιδραστικών νόμων 2687/53, 4714/2020, 4150/2013, τις νομοθετικές διατάξεις για τον περιορισμό της απεργίας στην Ακτοπλοΐα με το απεργοσπαστικό πλοίο ασφαλείας.
- Την επαναφορά των συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, την αυτοτέλεια του ΝΑΤ και των άλλων ταμείων μας.
- Την υπογραφή- ανανέωση όλων των ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις.
- Την λήψη ουσιαστικών μέτρων για την ανεργία, την αύξηση των επιδομάτων για τους ανέργους και για τον covid-19.
- Τον ριζικό εκσυγχρονισμό και εκδημοκρατισμό της Ναυτικής νομοθεσίας, του ναυτεργατικού σ.κ και του ίδιου του ναυτικού επαγγέλματος.
Καλούμε τον κλάδο και όλους τους Ναυτεργάτες να πάρουν μαζικά και αγωνιστικά μέρος στην 24ωρη απεργία για την Εργατική Πρωτομαγιά στις 6 Μάη 2021.
Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί αναλυτικά το πρόγραμμα της ΠΕΝΕΝ με τις δράσεις της στις 6 Μάη 2021.
Έναρξη απεργίας 6 Μάη 2021 ώρα 00.01 – Λήξη 6 Μάη 2021 ώρα 24.00
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ
Τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί αναλυτικά το πρόγραμμα της ΠΕΝΕΝ με τις δράσεις της στις 6 Μάη 2021.
Έναρξη απεργίας 6 Μάη 2021 ώρα 00.01 – Λήξη 6 Μάη 2021 ώρα 24.00
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου